14-10-2013
Με την θέση αυτή οι "τεχνικοί" του ΔΝΤ, λένε ότι διασφαλίζεται η δραστική μείωση των πόρων που θα χρειασθεί η αναχρηματοδότησή του, έτσι ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες αυτές η τρέχουσα δημοσιονομική προσαρμογή, η οποία "έχει ελάχιστα περιθώρια περαιτέρω επέκτασης...".
Άλλωστε όπως επισημαίνεται αρμοδίως η εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους όπως είναι σήμερα και υπό συνθήκες σχετικά αισιόδοξων προοπτικών ανάκαμψης της οικονομίας θα απαιτούσε περισσότερες από 3 ή 4 δεκαετίες πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξης του 2% και 3% του ΑΕΠ για να είναι βιώσιμη...
Με άλλα λόγια η απαίτηση για "κούρεμα" των διακρατικών δανείων του Α΄ Μνημονίου και των δανείων του EFSF από το Β΄ Μνημόνιο, αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της νέας φάσης αναδιάρθρωσης η οποία σε κάθε περίπτωση –λόγω των όρων με τουw οποίουw δίνονται τα δάνεια του ΔΝΤ– πρέπει κατ΄ αρχάς να έχει καταλήξει μέχρι τέλος του έτους. Δηλαδή μέχρι τον Δεκέμβριο.
Αντίθετα η Ευρωζώνη, όπως έχει επανειλημμένα αναφέρει το Capital.gr, επιμένει με... πρωτοβουλία των Γερμανών και των Ολλανδών ότι το ελληνικό πρόβλημα έχει τρεις συνιστώσες και η κάθε μία από αυτές θα πρέπει να αντιμετωπισθεί... ξεχωριστά.
Συγκεκριμένα το δημοσιονομικό "κενό" του 2014 και όποια αντίστοιχη υποχρέωση για το 2015 - 2016 είναι ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης και συναρτάται με τα περιβόητα επιπλέον ή όχι μέτρα... Με άλλα λόγια με όσα λεφτά μαζεύετε, με τόσα θα πληρώνετε για μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία, κ.λ.π.
Για το χρηματοδοτικό "κενό" που αφορά στην κάλυψη κυρίως των αναγκών αναχρηματοδότησης του χρέους η... ευθύνη είναι ευρωπαϊκή γιατί έχει να κάνει με την διασφάλιση του αξιόχρεου της Ελλάδας απέναντι στην ΕΚΤ, το ΔΝΤ και των ελαχίστων ομολογιούχων που έχουν απομείνει. Και αφορά στο πόσο θα είναι το τρίτο δάνειο που θα χρειασθεί για να καλυφθούν αυτά μετά τον Ιούνιο του 2014...
Το τρίτο σκέλος αφορά στην βιωσιμότητα του χρέους, δηλαδή την παροχή εγγυήσεων προς τις αγορές ότι μακροπρόθεσμα το ελληνικό δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να εξυπηρετείται έτσι ώστε το ελληνικό δημόσιο να μπορέσει κάποια στιγμή να ξαναβγεί στις αγορές και να αναχρηματοδοτείται με όρους που να μπορεί να ανταποκρίνεται. Και στο κομμάτι αυτό τόσο το ΔΝΤ όσο και η Ευρωζώνη, αν και διαφωνούν στο πως, εντούτοις συμφωνούν ότι πρέπει να έχουν καταλήξει το αργότερο μέχρι τα τέλη του χρόνου. Το γιατί, μπορεί να το δει κανείς στην πορεία των spreads που διολισθαίνουν αργά αλλά σταθερά, όσο η συζήτηση αυτή ξεκαθαρίζει ότι παρά τις διαφωνίες ο κοινός στόχος είναι το πως θα γίνει το χρέος βιώσιμο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...
Σήμερα στο Eurogroup
Κανένα όμως από αυτά τα καυτά ζητήματα δεν πρόκειται να συζητηθεί στο σημερινό Eurogroup στου οποίου την ατζέντα κυριαρχούν δύο ζητήματα: η πορεία των προγραμμάτων Ελλάδας. Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και η περιβόητη υπόθεση της ενοποίησης του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος.
Για τα προγράμματα τα θετικά εύσημα τα παίρνουν Πορτογαλία και Ιρλανδία ενώ για την Ελλάδα διαπιστώνεται – αυτά λέει η γραπτή ενημέρωση των Υπ. Οικονομικών – ότι καθυστερεί για άλλη μια φορά η εφαρμογή των προαπαιτούμενων που έπρεπε να είχαν κλείσει από τις αρχές του καλοκαιριού και για τον λόγο αυτό είναι αμφίβολο το κατά πόσο μπορεί να επιστρέψει η τρόικα πριν από το τέλος του μήνα... Εξ ού και οι δυσκολίες για την εκταμίευση του υπόλοιπου ενός δισ. ευρώ από την ήδη εγκεκριμένη προηγούμενη δόση.
Ο κ. Στουρνάρας για άλλη μια φορά θα πρέπει να τετραγωνίσει τον κύκλο μεταξύ απαιτήσεων τρόικας και πολιτικών αντοχών της Αθήνας... Ο κ. Dijsselbloem λέγεται ότι θα σηκώσει πολύ τους τόνους σήμερα απέναντι στον κ. Στουρνάρα και θα έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πως θα εξελιχθεί αυτή η συζήτηση.
Σε κάθε περίπτωση πάντως ότι και αν λεχθεί σήμερα, μεγαλύτερη σημασία θα έχει το τι θα αποκομίσει ο κ. Weiser ο επικεφαλής του EWG που έρχεται στην Αθήνα την Τετάρτη για να δει από κοντά τις δυσκολίες της κατάστασης και ιδιαίτερα σε ότι αφορά τις περιβόητες διαρθρωτικές πολιτικές και – κυρίως αυτό – το τι γίνεται με τις τράπεζες.
Οι συζητήσεις του με την ΤτΕ και τον ΟΔΔΗΧ θα είναι ίσως οι πλέον σημαντικές για το πως θα προχωρήσει η διαπραγμάτευση με το ΔΝΤ εν όψη της αναδιάρθρωσης του χρέους πριν κλείσει το 2013.
Που διαφωνούν και που συμφωνούν το ΔΝΤ και η Ευρωζώνη για την Ελλάδα
Του Γιάννη Αγγέλη
"Όλα σε ένα ή κάθε ένα ξεχωριστά;" Το ερώτημα αυτό που αφορά στο πως θα αντιμετωπισθούν το χρηματοδοτικό και το δημοσιονομικό "κενό" αλλά και η βιωσιμότητα του χρέους, η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ δίνουν διαφορετική απάντηση.
Το ΔΝΤ όπως φάνηκε τόσο από τις επίσημες δηλώσεις που έγιναν στην διάρκεια της Συνόδου του ΔΝΤ, όσο και από τις "διαρροές" των συζητήσεων που υπήρξαν στο περιθώριο των επίσημων συναντήσεων στην Ουάσιγκτον, δείχνει να επιμένει στην αρχική του θέση η οποία συμπυκνώνεται σε μία βασική αρχή: κούρεμα στο κεφάλαιο του χρέους και στην συνέχεια μακροπρόθεσμη αναδιάρθρωσή του.
"Όλα σε ένα ή κάθε ένα ξεχωριστά;" Το ερώτημα αυτό που αφορά στο πως θα αντιμετωπισθούν το χρηματοδοτικό και το δημοσιονομικό "κενό" αλλά και η βιωσιμότητα του χρέους, η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ δίνουν διαφορετική απάντηση.
Το ΔΝΤ όπως φάνηκε τόσο από τις επίσημες δηλώσεις που έγιναν στην διάρκεια της Συνόδου του ΔΝΤ, όσο και από τις "διαρροές" των συζητήσεων που υπήρξαν στο περιθώριο των επίσημων συναντήσεων στην Ουάσιγκτον, δείχνει να επιμένει στην αρχική του θέση η οποία συμπυκνώνεται σε μία βασική αρχή: κούρεμα στο κεφάλαιο του χρέους και στην συνέχεια μακροπρόθεσμη αναδιάρθρωσή του.
Με την θέση αυτή οι "τεχνικοί" του ΔΝΤ, λένε ότι διασφαλίζεται η δραστική μείωση των πόρων που θα χρειασθεί η αναχρηματοδότησή του, έτσι ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες αυτές η τρέχουσα δημοσιονομική προσαρμογή, η οποία "έχει ελάχιστα περιθώρια περαιτέρω επέκτασης...".
Άλλωστε όπως επισημαίνεται αρμοδίως η εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους όπως είναι σήμερα και υπό συνθήκες σχετικά αισιόδοξων προοπτικών ανάκαμψης της οικονομίας θα απαιτούσε περισσότερες από 3 ή 4 δεκαετίες πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξης του 2% και 3% του ΑΕΠ για να είναι βιώσιμη...
Με άλλα λόγια η απαίτηση για "κούρεμα" των διακρατικών δανείων του Α΄ Μνημονίου και των δανείων του EFSF από το Β΄ Μνημόνιο, αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της νέας φάσης αναδιάρθρωσης η οποία σε κάθε περίπτωση –λόγω των όρων με τουw οποίουw δίνονται τα δάνεια του ΔΝΤ– πρέπει κατ΄ αρχάς να έχει καταλήξει μέχρι τέλος του έτους. Δηλαδή μέχρι τον Δεκέμβριο.
Αντίθετα η Ευρωζώνη, όπως έχει επανειλημμένα αναφέρει το Capital.gr, επιμένει με... πρωτοβουλία των Γερμανών και των Ολλανδών ότι το ελληνικό πρόβλημα έχει τρεις συνιστώσες και η κάθε μία από αυτές θα πρέπει να αντιμετωπισθεί... ξεχωριστά.
Συγκεκριμένα το δημοσιονομικό "κενό" του 2014 και όποια αντίστοιχη υποχρέωση για το 2015 - 2016 είναι ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης και συναρτάται με τα περιβόητα επιπλέον ή όχι μέτρα... Με άλλα λόγια με όσα λεφτά μαζεύετε, με τόσα θα πληρώνετε για μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία, κ.λ.π.
Για το χρηματοδοτικό "κενό" που αφορά στην κάλυψη κυρίως των αναγκών αναχρηματοδότησης του χρέους η... ευθύνη είναι ευρωπαϊκή γιατί έχει να κάνει με την διασφάλιση του αξιόχρεου της Ελλάδας απέναντι στην ΕΚΤ, το ΔΝΤ και των ελαχίστων ομολογιούχων που έχουν απομείνει. Και αφορά στο πόσο θα είναι το τρίτο δάνειο που θα χρειασθεί για να καλυφθούν αυτά μετά τον Ιούνιο του 2014...
Το τρίτο σκέλος αφορά στην βιωσιμότητα του χρέους, δηλαδή την παροχή εγγυήσεων προς τις αγορές ότι μακροπρόθεσμα το ελληνικό δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να εξυπηρετείται έτσι ώστε το ελληνικό δημόσιο να μπορέσει κάποια στιγμή να ξαναβγεί στις αγορές και να αναχρηματοδοτείται με όρους που να μπορεί να ανταποκρίνεται. Και στο κομμάτι αυτό τόσο το ΔΝΤ όσο και η Ευρωζώνη, αν και διαφωνούν στο πως, εντούτοις συμφωνούν ότι πρέπει να έχουν καταλήξει το αργότερο μέχρι τα τέλη του χρόνου. Το γιατί, μπορεί να το δει κανείς στην πορεία των spreads που διολισθαίνουν αργά αλλά σταθερά, όσο η συζήτηση αυτή ξεκαθαρίζει ότι παρά τις διαφωνίες ο κοινός στόχος είναι το πως θα γίνει το χρέος βιώσιμο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...
Σήμερα στο Eurogroup
Κανένα όμως από αυτά τα καυτά ζητήματα δεν πρόκειται να συζητηθεί στο σημερινό Eurogroup στου οποίου την ατζέντα κυριαρχούν δύο ζητήματα: η πορεία των προγραμμάτων Ελλάδας. Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και η περιβόητη υπόθεση της ενοποίησης του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος.
Για τα προγράμματα τα θετικά εύσημα τα παίρνουν Πορτογαλία και Ιρλανδία ενώ για την Ελλάδα διαπιστώνεται – αυτά λέει η γραπτή ενημέρωση των Υπ. Οικονομικών – ότι καθυστερεί για άλλη μια φορά η εφαρμογή των προαπαιτούμενων που έπρεπε να είχαν κλείσει από τις αρχές του καλοκαιριού και για τον λόγο αυτό είναι αμφίβολο το κατά πόσο μπορεί να επιστρέψει η τρόικα πριν από το τέλος του μήνα... Εξ ού και οι δυσκολίες για την εκταμίευση του υπόλοιπου ενός δισ. ευρώ από την ήδη εγκεκριμένη προηγούμενη δόση.
Ο κ. Στουρνάρας για άλλη μια φορά θα πρέπει να τετραγωνίσει τον κύκλο μεταξύ απαιτήσεων τρόικας και πολιτικών αντοχών της Αθήνας... Ο κ. Dijsselbloem λέγεται ότι θα σηκώσει πολύ τους τόνους σήμερα απέναντι στον κ. Στουρνάρα και θα έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πως θα εξελιχθεί αυτή η συζήτηση.
Σε κάθε περίπτωση πάντως ότι και αν λεχθεί σήμερα, μεγαλύτερη σημασία θα έχει το τι θα αποκομίσει ο κ. Weiser ο επικεφαλής του EWG που έρχεται στην Αθήνα την Τετάρτη για να δει από κοντά τις δυσκολίες της κατάστασης και ιδιαίτερα σε ότι αφορά τις περιβόητες διαρθρωτικές πολιτικές και – κυρίως αυτό – το τι γίνεται με τις τράπεζες.
Οι συζητήσεις του με την ΤτΕ και τον ΟΔΔΗΧ θα είναι ίσως οι πλέον σημαντικές για το πως θα προχωρήσει η διαπραγμάτευση με το ΔΝΤ εν όψη της αναδιάρθρωσης του χρέους πριν κλείσει το 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου