Η δημοκρατία του «Έτσι γουστάρω»

Η δημοκρατία του «Έτσι γουστάρω»

  ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΎ ΣΥΜΒΟΎΛΟΥ, ΚΏΣΤΑ ΓΑΡΓΆΛΑ

Μοντέλο αυτοδιοίκησης Μπέου με ΜΑΤ, σεκιουριτάδες, <<φουσκωτούς>> και ιδωτικοποιήσεις στον Βόλο.
Είναι κοινή πολιτική διαπίστωση ότι χρόνια τώρα βιώνουμε στη χώρα μας τ’ αποτελέσματα μιας πολιτικής που στηρίζεται ,πέραν όλων των άλλων οικονομικών και λοιπών παραμέτρων , στην αρχή του << υλοποιούμε ότι μας επιβάλλεται>>. Και βέβαια αυτό που υλοποιείται επιβάλλεται μ’ έναν ευθύ , άμεσο και ξεκάθαρο τρόπο εις βάρος του Λαού και προς όφελος των μεγάλων οικονομικών ομίλων και συμφερόντων. Όμως η εφαρμογή αυτής της πολιτικής απαιτεί <<γόνιμο>> γι’ αυτή θεσμικό πλαίσιο όπως επίσης και αντίστοιχο πολιτικό προσωπικό που θα την υλοποιήσει και θα τη μεταφέρει σε κάθε βαθμίδα οργάνωσης του Κράτους .

Ακραίο παράδειγμα αυτής της υποτακτικής στάσης πολιτικών προσώπων στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αποτελεί το πολιτικό <<φαινόμενο Μπέου>> στο Βόλο. Αν κάποιος προσπαθήσει να ερμηνεύσει μόνο με όρους ψυχολογίας το φαινόμενο αυτό μάλλον θα οδηγηθεί σε πολύ λανθασμένα συμπεράσματα. Είναι βέβαια αλήθεια ότι το συγκεκριμένο πολιτικό πρόσωπο ξεφεύγει συχνά από τα συνήθως επιτρεπτά όρια και προφανώς η εκτροπή αυτή έχει σχέση με τα βιώματα στο χώρο ενασχόλησής του πριν την εμπλοκή του με τα κοινά. Είναι σε όλους γνωστές , μέσα από τα δίκτυα ενημέρωσης , οι ακραίες και πολλές φορές χυδαίες εκφράσεις του, οι σεξιστικές του προσβολές , οι υποτιμητικές προς όλους αναφορές του, οι οπαδικού ύφους εκρήξεις του και οι ιδιαίτερες <<σχέσεις>> που ανέπτυξε με τη Δικαιοσύνη . Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά θα μπορούσαν να είναι χαρακτηριστικά πρωταγωνιστή σε κωμική ταινία του Γούντυ Άλεν που πιθανώς να προκαλούσε γέλιο (έστω και πικρό ) αν ο κ. Μπέος δεν ήταν Δήμαρχος και άρα δημόσιο πρόσωπο.
Άρωμα Χρυσής Αυγής
Είναι δυστυχώς Δήμαρχος σε μια πόλη με μεγάλη δημοκρατική παράδοση , με πολύ ισχυρά αποτυπώματα στο πέρασμα της ιστορίας και με τεράστια πολιτιστική κληρονομιά. Στη πόλη λοιπόν του Βόλου χαράζει και υλοποιεί πολιτικές που σίγουρα δεν είναι ούτε αχρωμάτιστες ούτε ακομμάτιστες. Όποιος έχει παρακολουθήσει ή ενημερωθεί για τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου θα παρατηρήσει με μεγάλη ευκολία τη συνεχή προσπάθεια του Δημάρχου και του εκλεκτού του Προέδρου (γέννημα θρέμμα της Ν.Δ) να υποτιμήσουν , να υποβαθμίσουν και ν’ απαξιώσουν το ρόλο και το κύρος του Δημοτικού Συμβουλίου , ως θεσμού. Θυμίζει , με όχι μεγάλη δυσκολία παραλληλισμού ,τις τοποθετήσεις της Χρυσής Αυγής στη Βουλή.

Οι αυτοκρατορικές του στάσεις είναι μνημειώδεις αλλά και οι <<λογικές>> του ότι αφού είμαστε οι περισσότεροι και θα ψηφίσουμε ότι θέλουμε δεν έχουμε λόγο όχι μόνο να συζητήσουμε με τις άλλες παρατάξεις αλλά ούτε καν να τις ακούσουμε. Αυτό βέβαια να επισημανθεί ότι είναι και εξαιρετικά υποτιμητικό και για τους δικούς του συμβούλους. Παράλληλα στη λογική του θα κάνουμε ότι γουστάρουμε αναθέτουμε σωρηδόν έργα και υπηρεσίες σε ιδιώτες αφού μάλιστα μέχρι πρότινος υπήρχε και η πολιτική κάλυψη από τη συγκυβέρνηση Ν.Δ- ΠΑΣΟΚ και αναδιατάσσουμε ταυτόχρονα τις υπηρεσίες του Δήμου με εμφανή σκοπό τη πλήρη αποδιοργάνωσή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προσπάθεια μεταφοράς αρμοδιοτήτων του Δημοτικού Συμβουλίου προς Δημοτικές Επιχειρήσεις όπου ο έλεγχος είναι δύσκολος και πιθανόν πλημμελής εξαιτίας της σύνθεσης των Διοικητικών Συμβουλίων (αποκλείεται μεγάλο μέρος των παρατάξεων ) και είναι αποδεικτικό της πολιτικής που ακολουθεί αλλά που είναι καταστροφική για τη πόλη του Βόλου.
Επεισόδια για το νερό
Τελευταίο παράδειγμα άσκησης της καταστροφικής αυτής πολιτικής είναι η προσπάθεια του κ. Μπέου ( συνεχίζοντας και υλοποιώντας τη πολιτική του προηγούμενου Δημάρχου κ. Σκοτινιώτη εκλεκτού του ΠΑΣΟΚ ) να βάλλει χέρι και στο μέγιστο κοινωνικό αγαθό που δεν είναι άλλο από το νερό. Η κάθετη διαφοροποίηση ,απέναντι στη πρόθεσή του αυτή , όλων σχεδόν των Τοπικών Συμβουλίων του Δήμου Βόλου, που σημειωτέον η πλειοψηφία των συμβούλων τους εκλέχθηκε με τον συνδυασμό του, δεν έκαμψε την προειλημμένη απόφασή του.
Φοβούμενος λοιπόν και μη ανεχόμενος και το διάλογο και τα επιχειρήματά των άλλων κατέφυγε στη προστασία των δυνάμεων καταστολής και των ΜΑΤ που όμως δεν ήταν κατά την άποψή του αρκετή και για το λόγο αυτό κάλεσε και άλλες δυνάμεις από εταιρία security αναθέτοντας μάλιστα την <<υπηρεσία >> αυτή μέσω του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑΜΒ με απόφαση που ελήφθη μετά τη παρασχεθείσα <<υπηρεσία >>. Και επειδή δεν ήταν και πάλι σίγουρος έφερε και εφτά – οκτώ φουσκωτούς <<δια παν ενδεχόμενον>>. Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο και βέβαια απόλυτα επιθυμητό για εκείνον. Ξύλο έξω και χημικά και απόφαση μέσα και αναισθητικά. Ήρθη μ’ έναν περίεργο και πραξικοπηματικό τρόπο ο Δημόσιος χαρακτήρας των συνεδριάσεων , πέρασε με απόφαση η πολιτική της έμμεσης και συγκαλυμμένης ιδιωτικοποίησης και υπερίσχυσε η λογική του <<έτσι γουστάρουμε>>.
Είναι προφανές ότι οι αντιδράσεις των κατοίκων θα συνεχιστούν και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση όπως επίσης είναι προφανές ότι για το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που επικρατεί στο Βόλο είναι γνωστός ο αίτιος . Είναι όμως ευκαιρία και για τη νέα Κυβέρνηση και τ’ αρμόδια όργανά της να αποδείξει τη διαφορετική της άποψη για τη λειτουργία των θεσμών , την αντίθεσή της στις αντιδημοκρατικές συμπεριφορές και εκτροπές αλλά και τη περιφρούρηση του κύρους των θεσμών και των θεσμικών φορέων. Να μη ξεχνάμε ότι αυτοί οι θεσμοί θα κληθούν να υλοποιήσουν την άλλη πολιτική στη Τοπική Αυτοδιοίκηση και σ’ ένα περιβάλλον που σίγουρα δεν θα είναι Καλλικρατικό. Και τότε ΝΑΙ ΘΑ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ χωρίς όμως το έτσι μπροστά.