Η Εύη Στατήρη, σύντροφος του Γεράσιμου Τσάκαλου ζητά με έγγραφη δήλωσή της από τους κρατούμενους για συμμετοχή στην οργάνωση Πυρήνες της Φωτιάς, «να σταματήσουν την απεργία πείνας», επειδή κινδυνεύει η υγεία τους. Παράλληλα, καλεί τη μητέρα του Γεράσιμου...
«να δεχθεί την αποφυλάκισή της» και σύντομα αντί να μοιράζονται μαζί την φυλακή, να μοιράζονται την ελευθερία.
Ολόκληρη η δήλωση της Εύης Στατήρη αναφέρει:
Εδώ και 33 μέρες βρίσκομαι στην φυλακή χωρίς να μπορώ να καταλάβω το «γιατί». Το μοναδικό στοιχείο «ενοχής» μου είναι η προσωπική μου σχέση με τον Γεράσιμο Τσάκαλο. Κι όμως αυτό αρκούσε για να βρεθώ στην φυλακή, ως μέλος μάλιστα «τρομοκρατικής οργάνωσης», μαζί με την μητέρα του Γεράσιμου και να μοιραζόμαστε το ίδιο κελί. Ακόμα και όταν ο Εισαγγελέας πρότεινε στο Συμβούλιο που έκανα την προσφυγή, την αποφυλάκισή μου, η απάντηση ήταν αρνητική χωρίς να μου εξηγήσει κανείς το «γιατί». Είναι έγκλημα να στέκεσαι δίπλα στον άνθρωπο σου? Είναι έγκλημα οι προσωπικές – συγγενικές σχέσεις ? 33 ημέρες φυλακή και δεν έχω βρει ακόμα την απάντηση. Όμως πίστευα και θα εξακολουθώ να πιστεύω, παρά την σωματική και ψυχολογική τιμωρία της άδικης προφυλάκισής μου, ότι το να παραμένεις άνθρωπος και να στηρίζεις τα αγαπημένα σου πρόσωπα είναι πέρα και πάνω από ιδεολογίες και δεν μπορεί να ποινικοποιηθεί.
Από την πρώτη στιγμή ο Γεράσιμος και οι υπόλοιποι άνθρωποι από την Οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, ανέλαβαν την ευθύνη και τόνισαν πως τόσο εγώ όσο και η μητέρα του δεν είχαμε καμία σχέση με την απόδραση που ετοίμαζαν.
Μετά την προφυλάκισή μας και παρά τις αντιρρήσεις μας, οι άνθρωποι αυτοί προχώρησαν σε απεργία πείνας, ζητώντας την αποφυλάκισή μας. 33 μέρες μετά, θεωρώ πως η νομοθετική διάταξη του Υπουργείου Δικαιοσύνης δίνει λύση στο δίκαιο αίτημα για την αποφυλάκιση μου. Γνωρίζοντας την κρισιμότητα της υγείας τους ( ο Μ. Νικολόπουλος νοσηλεύεται στην Εντατική και για όλους υπάρχει σοβαρός κίνδυνος υγείας) , τους κάνω ΕΚΚΛΗΣΗ να σταματήσουν την απεργία πείνας. Το ηθικό βάρος της ζημίας που προκαλούν στον εαυτό τους είναι αβάσταχτο για εμένα και η ιδέα του θανάτου που πλανιέται πάνω από τη ζωή τους επισκιάζει κάθε μου σκέψη. Επίσης, ζητώ από τη την μητέρα του Γεράσιμου να δεχθεί την αποφυλάκισή της και σύντομα αντί να μοιραζόμαστε την φυλακή, να μοιραζόμαστε την ελευθερία.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φυλακισμένους της ΣΠΦ για τον αγώνα τους, σε όλον τον κόσμο που διαμαρτυρήθηκε και διαδήλωσε για την άδικη προφυλάκισή μου, στους δικηγόρους μου που αγωνίστηκαν για να αποδειχθεί η πραγματικότητα των γεγονότων...
Ελπίζω να δοθεί λύση και να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα όλων των πολιτικών κρατουμένων που κάνουν απεργία πείνας, γιατί πραγματικά οι φυλακές δεν είναι σωφρονισμός αλλά αποθήκες ψυχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου