Την ώρα που στην ποδιά των δανειστών σφάζονται οι συντάξεις και οι αποδοχές, με την αντιπολίτευση να κατακρίνει την κυβέρνηση ότι υποσχέθηκε ψευδώς τα πάντα γνωρίζοντας ότι αυτό είναι ανέφικτο, ένα «αόρατο χέρι» προχωράει ακάθεκτο, αποφασίζοντας και υπερβαίνοντας...
κατά πολύ τις αντοχές του προϋπολογισμού και πολύ περισσότερο εκείνες των εταίρων.
Το χέρι αυτό, δηλαδή η ελληνική Δικαιοσύνη, διάγει μια σχεδόν επαναστατική περίοδο, δεδομένου ότι, με τις πρόσφατες αλλά και τις επικείμενες αποφάσεις των ανώτατων δικαστικών θεσμών, εμπράκτως καταργεί τους μνημονιακούς νόμους, χωρίς να περιμένει καμιά συμφωνία με τους εταίρους και χωρίς να νοιάζεται πώς και από πού θα αποδοθούν τα οφειλόμενα.
Φυσικά οι άνθρωποι που είδαν να χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια τους αισθάνονται ανακούφιση με τις θετικές γι' αυτούς αποφάσεις της Δικαιοσύνης, η οποία από την άλλη μεριά μοιάζει να μη συνυπολογίζει τις οικονομικές δυσχέρειες που άλλωστε δεν είναι δική της δουλειά.
Ενώ, λοιπόν, όλοι οι σοβαροί και φιλοπάτριδες υπερασπιστές της φιλελεύθερης πολιτικής περιμένουν στη γωνία για μια άστοχη δήλωση του Λαφαζάνη και της Αριστερής Πλατφόρμας, εντούτοις σιωπούν απολύτως μπροστά στις πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις που μεγαλώνουν κατά αρκετά δισ. ευρώ τα ελλείμματα.
Είναι όμως οι ίδιοι δικαστικοί θεσμοί που τα χρόνια του Μνημονίου σιώπησαν ή ανέβαλαν αποφάσεις σε πολλά κρίσιμα για τον λαό μέτρα, συστηματικά έκριναν παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες και τώρα αποφασίζουν με σημαντικές πλειοψηφίες να αμφισβητήσουν εμπράκτως, στο όνομα της αντισυνταγματικότητας, όλες τις μνημονιακές αποφάσεις για περικοπές μισθών, συντάξεων, έκτακτων εισφορών, χαρατσιών κ.λπ.
Πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ και του Ελεγκτικού Συνεδρίου επιβαρύνουν ιδιαίτερα τον προϋπολογισμό, αυξάνουν σημαντικά το άνοιγμα της ψαλίδας των δισ. που οφείλει να καλύψει η χώρα προκειμένου να καταστεί δυνατή μια συμφωνία με τους θεσμούς και προκαλούν μεγάλο πονοκέφαλο στο οικονομικό επιτελείο και συνολικά στην κυβέρνηση.
Κανείς, ωστόσο, δεν διανοείται να κατηγορήσει τους θεσμούς της Δικαιοσύνης για «αντιμνημονιακές ιδεοληψίες» ή για «παροχολογία» ή για «αντιευρωπαική συμπεριφορά που φλερτάρει με το κόμμα της δραχμής».
Ακόμα και αν δικαστικές αποφάσεις ακυρώνουν στην ουσία τα οικονομικά μεγέθη που περιέχονται και στις υπογεγραμμένες από πριν συμφωνίες με τους εταίρους. Οι αποφάσεις των δικαστών που δικαιώνουν –και πολύ σωστά– κλάδους ολόκληρους εργαζομένων και συνταξιούχων των οποίων το εισόδημα μειώθηκε δραματικά τα χρόνια της κρίσης ξεκίνησαν με τα του οίκου τους το 2013 (όταν με απόφαση του Μισθοδικείου οι αποδοχές τους επανήλθαν στα μεγέθη του 2012), συνεχίστηκαν τότε με τα μισθολόγια των ενστόλων, ενώ πολλαπλασιάστηκαν με ρυθμούς... πρωτόγνωρους για τη Δικαιοσύνη, μετά τις πρόσφατες εκλογές.
Ηδη το κόστος που δημιουργούν στον ισχνό κρατικό προϋπολογισμό είναι τεράστιο, ενώ εκκρεμεί πλήθος προσφυγών. Η σημερινή αντιπολίτευση δεν δίστασε να θεωρήσει περίπου σαν μονομερή ενέργεια την επαναπρόσληψη των καθαριστριών, ενώ δεν είπε κουβέντα για το κόστος δικαστικών αποφάσεων που δικαιώνουν εξίσου εργαζόμενους και συνταξιούχους, πολίτες που προσέφυγαν για το χαράτσι στη ΔΕΗ και την εισφορά αλληλεγγύης. Η μόνη επίσημη δήλωση που ακούστηκε στις 2 (μόνο) τέτοιες αποφάσεις επί Σαμαρά - Βενιζέλου ήταν: «Η αύξηση των μηνιαίων αποδοχών και η μελλοντική καταβολή των αναδρομικών (δικαστικών και ενστόλων) δεν προκαλούν υπέρβαση των ανώτατων ορίων δαπανών που προβλέφθηκαν στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2015-18»! Ολα αυτά δηλαδή τα... κληρονόμησε η νέα κυβέρνηση, ενώ καμιά άλλη κρίση δεν διατυπώθηκε φυσικά για τις αποφάσεις της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης.
Φεβρουάριος 2015
Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε αντισυνταγματικές και αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) τις αναδρομικές, από 1ης Αυγούστου 2012, μειώσεις των συντάξεων των δικαστών. «Οι περικοπές των συντάξεων είναι αντίθετες στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, με το οποίο κατοχυρώνεται «ο σεβασμός της περιουσίας του προσώπου, το οποίο μπορεί να την στερηθεί μόνο για λόγους δημόσιας ωφέλειας, τηρουμένων βεβαίως των συνταγματικών αρχών της ισότητας στην κατανομή των δημοσίων βαρών και της αναλογικότητας».
Μάρτιος 2015
Επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ και αφού δεν είχαν εξοφληθεί οι αποδοχές στους ενστόλους, το ΣτΕ επιδίκασε πρόστιμο 200.000 ευρώ σε βάρος του υπουργείου Οικονομικών για τη μη καταβολή των χρημάτων που δικαιούνται μετά τις αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας, με τις οποίες κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι αναδρομικές περικοπές των αποδοχών των στρατιωτικών όλων των Σωμάτων. Συγκεκριμένα, (τότε) το υπουργείο προέβη σε μερική προσαρμογή ως προς τις αναδρομικές αυξήσεις σε βάθος χρόνου, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2017.
Απρίλιος 2015
Απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τους 12 μισθούς, με την οποία δικαιώθηκαν με προσφυγή τους μεταταγμένοι συνταξιούχοι σιδηροδρομικοί της Λάρισας. Με την απόφαση αυτή, οι πάρεδροι ξεκινούν τη διαδικασία έγκρισης της καταβολής αποζημίωσης σε όλους όσοι την δικαιούνται. Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σύμφωνα με πληροφορίες, έκρινε αντισυνταγματικές διατάξεις νόμων που εκδόθηκαν στο μνημονιακό πλαίσιο.
Μάιος 2015 (4,5 δισ.)
Υπέρ της αντισυνταγματικότητας στις μειώσεις κύριων και επικουρικών συντάξεων καθώς και στη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος φέρεται να έχει καταλήξει η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το ΣτΕ, ανατρέποντας προηγούμενη απόφασή του που είχε κρίνει ως συνταγματικές τις περικοπές του πρώτου Μνημονίου, κρίνει ότι όχι μόνο δεν οδήγησαν στη σωτηρία της χώρας, αλλά επιδείνωσαν την καθημερινότητα χιλιάδων συνταξιούχων.
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι αμετάκλητη και αναμένεται να εφαρμοστεί από τη στιγμή που θα κοινοποιηθεί στον υπουργό Οικονομικών. Το δημοσιονομικό κόστος μιας τέτοιας απόφασης υπολογίζεται στο αστρονομικό ποσό των 4,5 δισ. ευρώ. Το ΣτΕ εκτιμά ότι σε πρώτη φάση οι περικοπές ήταν «αναποτελεσματικές, δεν ωφέλησαν τη χώρα και τα βάρη σήκωσαν οι συνταξιούχοι, που συνήθως πληρώνουν το κόστος τέτοιων κυβερνητικών αποφάσεων», ενώ «δεν είναι δυνατόν να συναινέσουμε σε περαιτέρω μειώσεις που έχουν εξαθλιώσει το βιοτικό επίπεδο των πολιτών».
Μάιος 2015
Με ισχυρή πλειοψηφία (25-9) κρίθηκε οριστικά αντισυνταγματική από την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου η εισφορά αλληλεγγύης των συνταξιούχων του δημόσιου τομέα. Ωστόσο, οι δικαστές του Ανώτατου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου, λόγω της δυσχερούς δημοσιονομικής κατάστασης, δεν έδωσαν αναδρομική ισχύ στην απόφασή τους παρά μόνο για όσους συνταξιούχους προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη.
Ιούνιος 2015 (+1,5 δισ.)
Με τις 2287-2290/2015 αποφάσεις της που δημοσιεύτηκαν, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικές και αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) τις επίμαχες περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεων του ιδιωτικού τομέα και των ΔΕΚΟ που έγιναν το 2012. Ταυτόχρονα, διατάσσει την επαναφορά τους στα επίπεδα του 2012.
Σύμφωνα με το ΣτΕ, όλες οι συντάξεις του ιδιωτικού τομέα πρέπει να επανέλθουν στα επίπεδα του 2012 και το κράτος πρέπει να συνδράμει τα Ταμεία για την καταβολή των επικουρικών συντάξεων, εάν αυτά δεν έχουν κεφάλαια, παρά τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος που νομοθετήθηκε το 2010. Περίπου 1-1,5 δισ. ευρώ καλείται να αντλήσει η κυβέρνηση προκειμένου να εφαρμόσει την απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
*της Άντας Ψαρρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου