Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ενωση αρνούνται να κακοκαρδίσουν τον σουλτάνο της Τουρκίας παρά τα όσα κάνει. Μετά το πλέον ηλίθια εκτελεσμένο πραξικόπημα όλων των εποχών ο Ερντογάν εκκαθαρίζει κάθε υπαρκτό, δυνητικό ή υποθετικό αντίπαλο για να εδραιώσει την εξουσία του.
Το πραξικόπημα στην Τουρκία εκτελέστηκε, εντελώς τυχαία, αμέσως μετά την επαναπροσέγγιση της Άγκυρας με τη Μόσχα και εν μέρει με το Ισραήλ. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Ερντογάν βιαζόταν να κλείσει τα εν λόγω μέτωπα, ακριβώς για να βρει την ευκαιρία και να εδραιωθεί εντός Τουρκίας οριστικά.
Στο παιχνίδι αυτό φαίνεται πως τον ενίσχυσαν Μόσχα και Τεχεράνη για τους δικούς της λόγους έκαστη. Η Ρωσία σκοπεύει να αξιοποιήσει τα τουρκικά τσαλίμια έναντι της Δύσης για να προκαλέσει σύγχυση και γιατί όχι ρήγμα στο ΝΑΤΟ. Ο Ερντογάν εξάλλου, έξυπνα, παίζει το ρωσικό χαρτί, εκβιάζοντας ουσιαστικά τη Δύση και απειλώντας την με προσέγγισή του με τη Ρωσία.
Παρά την επικρατούσε στην Ελλάδα ρομαντική – ενίοτε και καλά αμειβόμενη – άποψη περί Ξανθού γένους, προφητειών και λοιπών φαιδρών, στην πολιτική δεν υπήρχε ποτέ, ούτε υπάρχει ήθος ή μόνιμες συμμαχίες. Ειδικά στον σημερινό πολυπολικό κόσμο τα πάντα ρει που έλεγε και ο Ηράκλειτος.
Αυτή στην στιγμή στη Μέση Ανατολή ο Ερντογάν απειλεί να διαμορφώσει μια φαινομενικά παράταιρη, αλλά άκρως εξυπηρετική για τους μετέχοντες συμμαχία, με τη Ρωσία, το καθεστώς Άσαντ και το Ιράν, θύμα της οποίας θα είναι οι Κούρδοι της Συρίας και το ΡΚΚ.
Οι ΗΠΑ, χάρη στην «σοφή» πολιτική Ομπάμα, δεν έχουν σοβαρά ερείσματα στην περιοχή από την στιγμή που το Ισραήλ για την ώρα απολαμβάνει περισσότερο τον ρόλο του παρατηρητή. Οι Κούρδοι που αγωνίστηκαν τόσο σκληρά και επιτυχημένα κατά των τζιχαντιστών φαίνεται πως εγκαταλείπονται.
Το Ιράν έχοντας το ίδιο κουρδικό πρόβλημα – υπάρχουν συγκρούσεις Κούρδων – ιρανικών δυνάμεων σε εξέλιξη και πάλι μετά από 20 χρόνια – δεν θα έβλεπε ευχαρίστως τη δημιουργία ενός αυτόνομου κουρδικού κρατικού μορφώματος στην Συρία.
Το ίδιο ισχύει και για το καθεστώς Άσαντ που προφανώς δεν επιθυμεί τον εδαφικό ακρωτηριασμό της Συρίας. Εξάλλου λίγες εβδομάδες πριν σημειώθηκαν σοβαρές συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων του Άσαντ και των Κούρδων στην περιοχή του Χαλεπίου.
Η Ρωσία επενέβη στη Μέση Ανατολή για να αποτρέψει τη διάλυση της Συρίας και ακόμα περισσότερο για να δημιουργήσει αντιπερισπασμό στη Δύση έναντι των σοβαρών προβλημάτων που οι δύο πλευρές έχουν – Ουκρανία, διείσδυση ΝΑΤΟ στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, αντιπυραυλική ασπίδα.
Η Μόσχα πέτυχε απόλυτα και τους δύο στόχους της και τώρα, μέσω του Ερντογάν, βλέπει ότι μπορεί να εξαρθρώσει εντελώς τη μεσανατολική πολιτική των ΗΠΑ αν αυτές ακολουθήσουν σκληρή γραμμή έναντι της Άγκυρας.
Αν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι πιέσουν τον απρόβλεπτο Ταγίπ, αυτός δεν το έχει σε τίποτα να φέρει τη Ρωσία στη Μεσόγειο, προκαλώντας πανικό στη Δύση. Ήδη άλλωστε τα παιχνιδάκια που παίζει με τη βάση του Ιντσιρλίκ το αποδεικνύουν. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που παρά τα όσα απίστευτα εγκλήματα διαπράττει ΗΠΑ και ΕΕ εξακολουθούν να τον χαϊδεύουν.
Βασικός στόχος της τουρκικής εμπλοκής στην Συρία, από την αρχή, ήταν η αποτροπή δημιουργίας κουρδικού κράτους. Αυτό το ενδεχόμενο τώρα φαίνεται να απομακρύνεται. Οι Κούρδοι του Ιράκ μόνο εχθροί της Τουρκίας δεν είναι, πουλώντας ιρακινό πετρέλαιο μέσω του τουρκικού εδάφους. Οι ίδιοι εξάλλου δεν διατηρούν τις καλύτερες των σχέσεων με τους ομοεθνείς τους σε Τουρκία και Συρία ακριβώς διότι υπάρχει η Άγκυρα, η οποία και θα ενισχύσει το αίτημά τους για ανεξαρτησία από το Ιράκ.
Όπως αναφέρθηκε βεβαίως η κατάσταση είναι άκρως ρευστή και οι υπό διαμόρφωση συμμαχίες μπορεί να μην σχηματιστούν ποτέ ή ακόμα κι αν σχηματισθούν να διαλυθούν αμέσως μετά.
Η τύχη του Ερντογάν κυριολεκτικά δεν κρίνεται παρά μόνο από τη βελτίωση των σχέσεων Δύσης και Ρωσίας. Μόνο αν ο Πούτιν δεν έχει ανάγκη την Τουρκία για να πλήξει τους δυτικούς και οι δυτικοί δεν χρειάζονται την Τουρκία ως πρόχωμα έναντι της Ρωσίας η γεωστρατηγική αξία της Τουρκίας θα καταπέσει και μαζί της και το καθεστώς του νεοφανούς σουλτάνου.
Ωστόσο αυτό δεν φαίνεται πως θα συμβεί στο άμεσο μέλλον γιατί ακόμα κι Δύση και Ρωσία καταλήξουν σε συμφωνία για την Συρία τα άλλα μέτωπα δύσκολα θα κλείσουν. Η Μέση Ανατολή είναι έναν δευτερεύον θέατρο επιχειρήσεων για τη Μόσχα. Ίσως όμως, χάρη στον Ερντογάν, να καταστεί πρωτεύον.
Ένας ακόμα παράγοντας είναι το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος. Παρά όμως τις τρομοκρατικές ενέργειες που αυτό εκτελεί, στην πραγματικότητα έχει πάψει να αποτελεί πραγματική δύναμη στην περιοχή ενδιαφέροντός του, πνέοντας τα λοίσθια, καθώς η διάλυσή του είναι ζήτημα λίγου χρόνου. Το κενό όμως που θα δημιουργηθεί από τη διάλυσή του δύσκολα θα το καταλάβουν νέα κρατικά μορφώματα.
Οι Αμερικανοί με τις αστοχίες τους κατάφεραν να καταστήσουν τη Ρωσία ρυθμιστή της κατάστασης στη Μέση Ανατολή. Ακριβώς αυτό εκμεταλλεύεται ο Ερντογάν ο οποίος, ακόμα και εξευτελιζόμενος κατάφερε να προσεγγίσει και πάλι τη Ρωσία η οποία ήθελε πολύ, μα πολύ να προσεγγιστεί.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου