Διαγωνισμός οριεντάλ χορού στο σχολείο Saint Paul του Πειραιά; Ακούγεται «προβοκατόρικο», οξύμωρο κάπως... Αποδείχτηκε όμως, ακόμα και στα μάτια ενός άσχετου με το αντικείμενο, όπως ο υποφαινόμενος- και οι περισσότεροι, υποθέτω- μια βραδιά που δε διέφερε καθόλου από έναν πιο «κλασικό» διαγωνισμό χορού.
Ανεβαίνοντας τα σκαλιά, το επιβλητικό κτιριακό συγκρότημα αντηχεί τουμπερλέκια, ρυθμούς και ήχους αραβικής μουσικής. Σε ένα πλατύσκαλο ένα μεγάλο, χαμογελαστό πορτρέτο του Βολταίρου παρατηρεί χαμογελαστό- αν άκουγε, ευρύ πνεύμα όντας, μάλλον θα συνέχιζε να το διασκεδάζει... Στην είσοδο δύο κοπέλες «κόβουν» εισιτήρια- η αίθουσα έχει κόσμο, «μισογεμάτη» από ένα κοινό όλων των ηλικιών. Παρακολουθούν προσηλωμένοι- ξεσπούν σε χειροκροτήματα μετά την αποχαιρετιστήρια «υπόκλιση» της κάθε χορεύτριας και βγάζουν φωτογραφίες των αγαπημένων τους προσώπων on stage. Οι περισσότεροι είναι φίλοι και συγγενείς των διαγωνιζομένων, ανάμεσά τους και κάποιοι λάτρεις των ανατολίτικων χορών.