Στη Νέα Εποχή

Είναι γεγονός ότι η Ευρώπη περνά τη μεγαλύτερη κρίση ταυτότητας από τη γέννηση της. Ωστόσο, η εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, το «πείραμα» της Σοσιαλδημοκρατίας πέτυχε. Και τα αποτελέσματα μπορούμε όλοι να τα δούμε στις χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά, οι οποίες, παρότι η παγκόσμια οικονομία περνά τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση από τη δεκαετία του '30, διατηρούν την ανταγωνιστικότητα τους, ενώ όλοι οι δείκτες, ακόμη και αυτός της ανεργίας των νέων, δείχνουν πόσο ανθεκτικές παραγωγικές δομές έχουν. Θυμίζω, ότι οι οικονομίες λειτουργούν από τη βάση και όχι από τη κορυφή στη πυραμίδα της οικονομίας.

Είναι γεγονός ότι οι αριθμοί δε λένε πάντα την αλήθεια, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η ανάγνωση των αριθμών δεν αφήνει πολλές ερμηνείες...το μοντέλο του πολιτικού εκκρεμούς μεταξύ του Φιλελευθερισμού και της Σοσιαλδημοκρατίας λειτουργεί, γιατί η κεντρική ιδέα της αγοράς δεν είναι ο πλούτος αλλά η ευκαιρία, ενώ του κράτους είναι η προστασία.

Είναι, χωρίς αμφιβολία, πιο δύσκολο να χτίσεις μία κρατική δομή που να λειτουργεί, από το να αφήσεις τις δυνάμεις της αγοράς να βρούν το λεγόμενο σημείο ισορροπίας. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αμφισβητούμε τη συλλογική ευφυία, τη σοφία του πλήθους όπως λένε οι θιασώτες των αποτελεσματικών αγορών. Ο κρατικός παρεμβατισμός υπάρχει για να έχουμε ελεύθερη οικονομία, το κράτος είναι μέρος της οικονομίας. Ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος στον εικοστό-πρώτο αιώνα πρέπει να αναζητά απαντήσεις σε τρία καίρια ερωτήματα: (α) Πως μπορούμε να κρατήσουμε τις θέσεις εργασίας στις δικές μας ακτές ; (β) Πως θα αποκτήσουμε υψηλού επιπέδου κατάρτιση και εκπαίδευση για τα παιδιά μας και τους συμπολίτες μας ; (γ) Και πως θα δημιουργήσουμε ένα παραγωγικό ιστό που η αμοιβή της πλήρους απασχόλησης θα επιτρέπει την αξιοπρεπή διαβίωση;

Σοσιαλδημοκρατία σημαίνει, «καλή» ζωή με αντάλλαγμα τη σκληρή και επίπονη εργασία που έχει διάρκεια. Πολιτική στη νέα εποχή σημαίνει...δομές που να παράγουν κοινωνικό χώρο για όλους τους πολίτες, δομές που να αναδεικνύουν το ταλέντο και τη δημιουργικότητα, δομές οι οποίες αμβλύνουν τις ατέλειες της ανθρώπινης φύσης. Πολιτική για αγορά στο κράτος και τανάπαλιν. Ένα κράτος, σύγχρονο, που μπορεί να αναδιανέμει αλλά και να δημιουργεί τα πλαίσια μιας σταθερής ανάπτυξης για μία διευρυνόμενη και ισχυρή μεσαία τάξη. Στην καθομιλουμένη η κεντροαριστερά δεν είναι άλλο από δημιουργική αμφισβήτηση, δεν είναι άλλο από ένα «μηχανισμό» εγκατάλειψης των καθεστωτικών αντιλήψεων και στερεοτύπων...γιατί το μέλλον δε προβλέπεται...αλλά δημιουργείται από όσους αναζητούν την ανεξαρτησία, την αυτονομία και την ελευθερία! Είτε αυτή αποτιμάται οικονομικά είτε όχι.

Τα κόμματα καταργούνται, έχουν κύκλο ζωής, όχι όμως και οι πολιτικοί χώροι. Η νέα εποχή χρειάζεται ανοιχτό και ειλικρινή διάλογο, περισσότερο από ποτέ.Διάλογο για τη δημόσια διοίκηση, για το πολιτικό χρήμα, το εκλογικό σύστημα, τον πολιτικό μας πολιτισμό. Οι δημοκρατικές δυνάμεις γνωρίζουν ότι η αγορά δε λειτουργεί στο κενό, αλλά σε ένα πλαίσιο κανόνων και θεσμών...σε ένα κοινωνικό χώρο που δημιουργείται από την ιστορική συνέχεια και εξέλιξη, σε μια κουλτούρα στην οποία άτομα και ιδέες συναντούν την κοινωνική συνοχή διαμορφώνοντας κάθε στιγμή τη νέα ιστορική πραγματικότητα.

Αναζητώντας τη σταθερότητα και την αξία, ανακαλύπτουμε πόσο αβέβαιος μπορεί να γίνει αυτός ο κόσμος, γιατί εν τέλει η σταθερότητα είναι απόρροια της κίνησης, είναι αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων που πάντα επικαλούνται οι προοδευτικές πολιτικές. Εξάλλου, οι απανταχού Σοσιαλδημοκράτες πιστεύουν στη δράση και στην αλλαγή, όχι ως επιταγή κάποιας ιδεολογίας αλλά ως προυπόθεση για να ζούμε σε μια ανοιχτή κοινωνία - έτοιμη να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των καιρών της, έτοιμη για λύσεις.