15 -3- 2013
Τώρα δεν πρέπει να λυπηθούμε, αλλά μάλλον να χαρούμε, όχι γιατί δεν τελειώνουν τα βάσανα μας, αλλά γιατί θα γλυτώσουμε από τους βασανιστές- σωτήρες που δυσκολεύονται να μας ((σώσουν!)), χαρμόσυνο γεγονός που έρχεται ακάθεκτα και ρωμαλέα από τις συγκρουσιακές συγκυρίες των
αποκαλυπτικών γεγονότων που ήδη βιώνουμε......
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα ζωγραφίσει την εποχή μας με βιβλικές εκφράσεις που θα περιγράφουν την βασανιστική πορεία του Έθνους ανάμεσα στις συμπληγάδες που του όρθωσαν οι κυβερνώντες-οδηγοί του με σκοπό να το μαντρώσουν...Σήμερα σε τι διαφέρει η εδαφική επικράτεια μας από ένα στρατόπεδο πνευματικών και ψυχολογικών καταναγκαστικών έργων?Το πώς φυλακισθήκαμε ύπουλα μέσα σε αυτό και καθημερινά αιμορραγούμε αγκυλωμένοι στα συρματοπλέγματα των μνημονίων από τα αγκάθια της ανεργίας, της πτώχειας και της πείνας το κατανοούμε έστω επιτέλους και αργά.
ΕΡΩΤΗΜΑ. Έχουμε άραγε την άνεση του χρόνου και την πραγματική θέληση να διαλευκανθεί το βάθος και το πλάτος των εθνικών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν επανειλημμένα και κατά συρροή σε βάρος αθώων πολιτών? η μπροστά στην θέα επερχομένων γεωπολιτικών ανακατατάξεων που θα συμβούν και όχι μόνο στην γειτονιά μας θα επιτρέψουμε τους εγκληματίες να μεταλλαχθούν σε μελλοντικούς σωτήρες?
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ. Αν κουβαλούμε αυτή την ακηδία και την πνευματική ηττοπάθεια των ημερών μας τότε (( Μηδέν εις το πηλίκιον )) όπως ακούσθηκε για άλλη εκτίμηση.
Στον κόπρο του Αυγεία και στην αυλή της κοινωνικής ζωής του τόπου δεν έκαναν αντιληπτή την δυσώδη παρουσία τους μόνο τα πάσης φύσεως εθνικά λαμόγια αλλά και όσοι συνεργάσθηκαν συνειδητά και διαχρονικά με αυτά, ακόμη και αυτοί που από θέσεις ευθύνης θωρούσαν άπονα την ισοπέδωση των Θεσμών για να μην θιγούν οι εγωκεντρικοί κύκλοι των στενών συμφερόντων τους.
Αντικρίσαμε άραγε καμιά θεσμοθετημένη εξουσία να ανασηκώνει το ηθικό ανάστημα και να ζητάει εξηγήσεις όταν ακούσθηκε η φράση (( τα φάγαμε όλοι μαζί )) ? Ήταν λογικό τότε οι τοκογλύφοι δανειστές μας να διαγνώσουν σε μας ΕΘΝΙΚΗ ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ ώστε να αποφασίσουν να μας χειρουργήσουν δίχως αναισθητικό διαμελίζοντας τις σάρκες για να ξεπληρωθούν τα απεχθή χρέη που σωρεύτηκαν πανηγυριτζίδικα από το κομματικό πλιάτσικο.
Για τους παραπάνω λόγους όλες οι γωνίες του πνευματικού και οπτικού μας ορίζοντα φαίνονται σήμερα μπουκωμένες με τα αδιέξοδα πυκνά δαιμονικά νέφη της κατάθλιψης και της κοινωνικής απογοήτευσης. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον οι μεγαλύτερης ηλικίας ονειρεύονται χειροπιαστές λύσεις και επιστροφή στην συμβατικότητα του κομματικού δοσιλογισμού των χρόνων της μεταπολίτευσης, ενώ η νεολαία μας προσπαθεί γρήγορα να ξεπαγώσει τα λάδια της για να προχωρήσει σε ρήξη και ανατροπή.
ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ... το μόνο που λειτουργεί τέλεια στις μέρες μας είναι η κοινωνική μηχανική της υποχθόνιας προπαγάνδας των κέντρων παραπληροφόρησης.
Επιτακτικά αναφύεται το βασανιστικό ερώτημα.
Από πού θα αντλήσουμε τις λύσεις στα αδιέξοδα προβλήματα μας? Πώς θα θεραπευθεί η Δημοκρατία μέσα σε αυτό το νοσηρό περιβάλλον?
Ο κλινικός γιατρός για να βάλει διάγνωση και να αποφασίσει ποιο θεραπευτικό σχήμα θα ακολουθήσει πρέπει πρώτα από όλα να πάρει ένα ιστορικό από τον ασθενή, να μάθει τις συνήθειες του, τον τρόπο της ζωής του ακόμα και τα λάθη του δηλ. να μάθει την ιστορία του. Η συλλογή ενός αξιόπιστου ιστορικού είναι το κλειδί για την λύση προβλημάτων.
Στην ασθενή ΕΛΛΑΔΑ του σήμερα γιατί κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για την συλλογή ενός αξιόπιστου διαχρονικού ιστορικού της, πραγματικών γεγονότων και αξιοποίησης της Εθνικής παράδοσης με ερμηνευτικά σημεία αναφοράς ώστε να χαραχθούν καθαρές στρατηγικές εθνικού συμφέροντος για να αποθεραπευθούν οι τυχόν πληγές συνήθων πολιτικών παρεκτροπών? Και για να μην βρίσκεται ο λαός σε μόνιμα αδιέξοδα? Τόσες φορές μας δανείσανε και άλλες τόσες μας πληγώσανε οι πρόγονοι των σημερινών τοκογλύφων. Και όμως δεν βάλαμε μυαλό!!
Να γιατί αποδυναμώνουν μεθοδικά το στρατηγικό εργαλείο που λέγεται ΙΣΤΟΡΙΑγιατί μέσα από αυτό θα μπορούσαμε να αντλήσουμε παραδειγματικά τις λύσεις των σημερινών αδιεξόδων μας.
Αν ο σημερινά καθημαγμένος λαός ήταν μέτοχος και γνώστης της ΗΡΩΙΚΗΣ και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ του δεν θα υπήρχαν απέναντι του διεθνείς τοκογλύφοι δανειστές, ούτε προδότες πολιτικοί, ούτε εκκολαπτόμενοι υποκριτές σωτήρες αλλά θα υπήρχαν πάντα παστρικές σωτήριες λύσεις.
Μήπως οι Ξένοι φίλοι μας σε αντίθεση με εμάς έχουν ιδιαίτερους λόγους να γνωρίζουν αρκετά καλά την Ελληνική Ιστορία ώστε να μας δίνουν το κατάλληλο φάρμακο για να καταντούμε υποχείρια των οικονομικών επιδιώξεων τους?
Τώρα που δεν γνωρίζουμε την πραγματική ιστορία μας η δεν νοιασθήκαμε για αυτήν, τι μας μέλλει να κάνουμε?
Με ποιά εξίσωση θα λύσουμε τα αδιέξοδα προβλήματα μας?
Υπάρχει καμία?
ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ και αυτή βγαλμένη από τον θησαυρό της αιματοβαμμένης ιστορίας του γένους μας που όταν έφτανε στο τέλος συνέτριβε τα αδιέξοδα του με την κραυγή ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ η ΘΑΝΑΤΟΣ. Αυτή η φωνή ήδη αχνίζει μέσα στα εσώψυχα μας, ήδη το ηχοβολητό της φοβίζει τους διεθνείς δεσμοφύλακες των μνημονίων . Και πώς να μην τους φοβίζει όταν κάθε αιματοποτισμένη πέτρα της σχεδόν υποθηκευμένης επικράτειας μας αυτό φωνάζει. Αλλά και οι πέτρες στα υποδουλωμένα μας μέρη το ίδιο φωνάζουν για αυτό σκιάζονται οι οχθροί με τον γνωστό τους τσαμπουκά να διεκδικούν επί πλέον ζωτικό χώρο με την συνήθη τακτική της λεηλασίας.
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ ΜΑΣ ΦΩΝΑΖΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ η ΘΑΝΑΤΟΣ!!!
Καλά θα μου πείτε αυτές οι δυο λέξεις είναι τόσο εκκωφαντικές για να ταρακουνήσουν τα ντουβάρια της μισανθρωπίας που μας περιβάλλουν? Και όμως είναι!!
Γιατί κρύβουν το άλλο σκέλος της ΕΘΝΙΚΗΣ μας ΕΞΙΣΩΣΗΣ
που είναι η ΣΤΑΥΡΟΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΠΟΡΕΙΑ του πονεμένου Ρωμαίικου που ξέρει να στολίζει τους Πασχάλιους Επιτάφιους του ψέλνοντας ΤΟ ΑΙ ΓΕΝΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ ΥΜΝΟΥΣΙ ΤΗΝ ΤΑΦΗ ΣΟΥ και να μπουρλοτιάζει την Χαρά της ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ με την βεβαιόπιστη σιγουριά ότι Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και ο Άδης εκηδεύθει.
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα ζωγραφίσει την εποχή μας με βιβλικές εκφράσεις που θα περιγράφουν την βασανιστική πορεία του Έθνους ανάμεσα στις συμπληγάδες που του όρθωσαν οι κυβερνώντες-οδηγοί του με σκοπό να το μαντρώσουν...Σήμερα σε τι διαφέρει η εδαφική επικράτεια μας από ένα στρατόπεδο πνευματικών και ψυχολογικών καταναγκαστικών έργων?Το πώς φυλακισθήκαμε ύπουλα μέσα σε αυτό και καθημερινά αιμορραγούμε αγκυλωμένοι στα συρματοπλέγματα των μνημονίων από τα αγκάθια της ανεργίας, της πτώχειας και της πείνας το κατανοούμε έστω επιτέλους και αργά.
ΕΡΩΤΗΜΑ. Έχουμε άραγε την άνεση του χρόνου και την πραγματική θέληση να διαλευκανθεί το βάθος και το πλάτος των εθνικών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν επανειλημμένα και κατά συρροή σε βάρος αθώων πολιτών? η μπροστά στην θέα επερχομένων γεωπολιτικών ανακατατάξεων που θα συμβούν και όχι μόνο στην γειτονιά μας θα επιτρέψουμε τους εγκληματίες να μεταλλαχθούν σε μελλοντικούς σωτήρες?
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ. Αν κουβαλούμε αυτή την ακηδία και την πνευματική ηττοπάθεια των ημερών μας τότε (( Μηδέν εις το πηλίκιον )) όπως ακούσθηκε για άλλη εκτίμηση.
Στον κόπρο του Αυγεία και στην αυλή της κοινωνικής ζωής του τόπου δεν έκαναν αντιληπτή την δυσώδη παρουσία τους μόνο τα πάσης φύσεως εθνικά λαμόγια αλλά και όσοι συνεργάσθηκαν συνειδητά και διαχρονικά με αυτά, ακόμη και αυτοί που από θέσεις ευθύνης θωρούσαν άπονα την ισοπέδωση των Θεσμών για να μην θιγούν οι εγωκεντρικοί κύκλοι των στενών συμφερόντων τους.
Αντικρίσαμε άραγε καμιά θεσμοθετημένη εξουσία να ανασηκώνει το ηθικό ανάστημα και να ζητάει εξηγήσεις όταν ακούσθηκε η φράση (( τα φάγαμε όλοι μαζί )) ? Ήταν λογικό τότε οι τοκογλύφοι δανειστές μας να διαγνώσουν σε μας ΕΘΝΙΚΗ ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ ώστε να αποφασίσουν να μας χειρουργήσουν δίχως αναισθητικό διαμελίζοντας τις σάρκες για να ξεπληρωθούν τα απεχθή χρέη που σωρεύτηκαν πανηγυριτζίδικα από το κομματικό πλιάτσικο.
Για τους παραπάνω λόγους όλες οι γωνίες του πνευματικού και οπτικού μας ορίζοντα φαίνονται σήμερα μπουκωμένες με τα αδιέξοδα πυκνά δαιμονικά νέφη της κατάθλιψης και της κοινωνικής απογοήτευσης. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον οι μεγαλύτερης ηλικίας ονειρεύονται χειροπιαστές λύσεις και επιστροφή στην συμβατικότητα του κομματικού δοσιλογισμού των χρόνων της μεταπολίτευσης, ενώ η νεολαία μας προσπαθεί γρήγορα να ξεπαγώσει τα λάδια της για να προχωρήσει σε ρήξη και ανατροπή.
ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ... το μόνο που λειτουργεί τέλεια στις μέρες μας είναι η κοινωνική μηχανική της υποχθόνιας προπαγάνδας των κέντρων παραπληροφόρησης.
Επιτακτικά αναφύεται το βασανιστικό ερώτημα.
Από πού θα αντλήσουμε τις λύσεις στα αδιέξοδα προβλήματα μας? Πώς θα θεραπευθεί η Δημοκρατία μέσα σε αυτό το νοσηρό περιβάλλον?
Ο κλινικός γιατρός για να βάλει διάγνωση και να αποφασίσει ποιο θεραπευτικό σχήμα θα ακολουθήσει πρέπει πρώτα από όλα να πάρει ένα ιστορικό από τον ασθενή, να μάθει τις συνήθειες του, τον τρόπο της ζωής του ακόμα και τα λάθη του δηλ. να μάθει την ιστορία του. Η συλλογή ενός αξιόπιστου ιστορικού είναι το κλειδί για την λύση προβλημάτων.
Στην ασθενή ΕΛΛΑΔΑ του σήμερα γιατί κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για την συλλογή ενός αξιόπιστου διαχρονικού ιστορικού της, πραγματικών γεγονότων και αξιοποίησης της Εθνικής παράδοσης με ερμηνευτικά σημεία αναφοράς ώστε να χαραχθούν καθαρές στρατηγικές εθνικού συμφέροντος για να αποθεραπευθούν οι τυχόν πληγές συνήθων πολιτικών παρεκτροπών? Και για να μην βρίσκεται ο λαός σε μόνιμα αδιέξοδα? Τόσες φορές μας δανείσανε και άλλες τόσες μας πληγώσανε οι πρόγονοι των σημερινών τοκογλύφων. Και όμως δεν βάλαμε μυαλό!!
Να γιατί αποδυναμώνουν μεθοδικά το στρατηγικό εργαλείο που λέγεται ΙΣΤΟΡΙΑγιατί μέσα από αυτό θα μπορούσαμε να αντλήσουμε παραδειγματικά τις λύσεις των σημερινών αδιεξόδων μας.
Αν ο σημερινά καθημαγμένος λαός ήταν μέτοχος και γνώστης της ΗΡΩΙΚΗΣ και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ του δεν θα υπήρχαν απέναντι του διεθνείς τοκογλύφοι δανειστές, ούτε προδότες πολιτικοί, ούτε εκκολαπτόμενοι υποκριτές σωτήρες αλλά θα υπήρχαν πάντα παστρικές σωτήριες λύσεις.
Μήπως οι Ξένοι φίλοι μας σε αντίθεση με εμάς έχουν ιδιαίτερους λόγους να γνωρίζουν αρκετά καλά την Ελληνική Ιστορία ώστε να μας δίνουν το κατάλληλο φάρμακο για να καταντούμε υποχείρια των οικονομικών επιδιώξεων τους?
Τώρα που δεν γνωρίζουμε την πραγματική ιστορία μας η δεν νοιασθήκαμε για αυτήν, τι μας μέλλει να κάνουμε?
Με ποιά εξίσωση θα λύσουμε τα αδιέξοδα προβλήματα μας?
Υπάρχει καμία?
ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ και αυτή βγαλμένη από τον θησαυρό της αιματοβαμμένης ιστορίας του γένους μας που όταν έφτανε στο τέλος συνέτριβε τα αδιέξοδα του με την κραυγή ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ η ΘΑΝΑΤΟΣ. Αυτή η φωνή ήδη αχνίζει μέσα στα εσώψυχα μας, ήδη το ηχοβολητό της φοβίζει τους διεθνείς δεσμοφύλακες των μνημονίων . Και πώς να μην τους φοβίζει όταν κάθε αιματοποτισμένη πέτρα της σχεδόν υποθηκευμένης επικράτειας μας αυτό φωνάζει. Αλλά και οι πέτρες στα υποδουλωμένα μας μέρη το ίδιο φωνάζουν για αυτό σκιάζονται οι οχθροί με τον γνωστό τους τσαμπουκά να διεκδικούν επί πλέον ζωτικό χώρο με την συνήθη τακτική της λεηλασίας.
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ ΜΑΣ ΦΩΝΑΖΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ η ΘΑΝΑΤΟΣ!!!
Καλά θα μου πείτε αυτές οι δυο λέξεις είναι τόσο εκκωφαντικές για να ταρακουνήσουν τα ντουβάρια της μισανθρωπίας που μας περιβάλλουν? Και όμως είναι!!
Γιατί κρύβουν το άλλο σκέλος της ΕΘΝΙΚΗΣ μας ΕΞΙΣΩΣΗΣ
που είναι η ΣΤΑΥΡΟΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΠΟΡΕΙΑ του πονεμένου Ρωμαίικου που ξέρει να στολίζει τους Πασχάλιους Επιτάφιους του ψέλνοντας ΤΟ ΑΙ ΓΕΝΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ ΥΜΝΟΥΣΙ ΤΗΝ ΤΑΦΗ ΣΟΥ και να μπουρλοτιάζει την Χαρά της ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ με την βεβαιόπιστη σιγουριά ότι Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και ο Άδης εκηδεύθει.
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου