Τυχοδιωκτισμός
Γράφει ο Κ. ΑγραφιώτηςΣε πρόσφατη συνέντευξή του στο Βήμα της 11ης Ιανουαρίου ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας έλεγε: «Θα έχετε ασφαλώς παρατηρήσει ότι το ΚΚΕ δεν θέτει τυχοδιωκτικά, γενικά και αφηρημένα, έξοδο μόνο από το νόμισμα, από το ευρώ. Αν η έξοδος από την ΕΕ και το ευρώ δεν συνδυαστεί με συγκεκριμένο σχέδιο - πρόγραμμα στην οικονομία, στην κοινωνία, με νέα κοινωνική οργάνωση σοσιαλιστική, με μονομερή διαγραφή του χρέους, με εργατική λαϊκή εξουσία, τότε θα είναι τυχοδιωκτισμός, πορεία στα τυφλά».
Δηλαδή, με απλά λόγια, όταν η εργατική τάξη και το ΚΚΕ θα έχουν την εξουσία. Δηλαδή, μετά την επανάσταση και τη νίκη. Ως τότε, κανένα τέτοιο ζήτημα δεν πρέπει να τίθεται. Γι' αυτό και από την δράση του το ΚΚΕ το έχει εξοβελίσει. Μέχρι πριν λίγο καιρό, δεν γινόταν καμιά αναφορά στην έξοδο από την ΕΕ ώσπου -κάτω από την κατακραυγή- η ηγεσία επανέφερε το σύνθημα. Δεν αρνείται την ανάγκη εξόδου από την ΕΕ, αλλά το ζήτημα αυτό το μεταθέτει μετά την επανάσταση. Μέχρι τότε, δεν πρέπει να τίθεται ως σύνθημα και μέτωπο δράσης που θα διαμορφώνει τη συνείδηση των εργαζομένων και θα δίνει ώθηση στο εργατικό και το λαϊκό κίνημα.
Αυτούς που θέτουν το ζήτημα της σύγκρουσης με την ΕΕ και το στόχο της αποδέσμευσης τους χαρακτηρίζει ότι δρουν τυχοδιωκτικά τουλάχιστον, αν δεν είναι τυχοδιώκτες. Μια ακόμη συνέπεια - προέκταση αυτής της θέσης είναι ότι ουσιαστικά το ΚΚΕ διαμηνύει στους ταξικούς αντιπάλους και ιδιαίτερα στην ΕΕ και το μονοπωλιακό κεφάλαιο ότι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν σχετικά με αυτή τη στρατηγική επιλογή τους. Ως την επανάσταση και τη νίκη της εργατικής τάξης δεν πρόκειται να αμφισβητήσει την ΕΕ.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι η επιλογή της αστικής τάξης να εντάξει τη χώρα στην ΕΕ είναι στρατηγική επιλογή. Θα λέγαμε πιο συγκεκριμένα ότι η ΕΕ είναι ο σημαντικότερος πυλώνας της αστικής στρατηγικής όχι μόνο για την ελληνική αστική τάξη, αλλά πανευρωπαϊκά. Σύγκρουση και πλήγματα στην ΕΕ και αγώνας για να διαμορφωθούν οι όροι για την αποδέσμευση σημαίνει πλήγματα στην βασικότερη επιλογή της αστικής τάξης, και τυχόν επιτυχία του, δηλαδή μεγάλη κρίση της ΕΕ, διάσπαση ή διάλυση της, θα σημάνει πολύ μεγάλη κρίση του ίδιου του καπιταλισμού. Μια μεγάλη δηλαδή ευκαιρία για το εργατικό κίνημα.
Κατά διαστήματα η ηγεσία του ΚΚΕ αμφισβητεί τη σημασία που έχει για την ελληνική αστική τάξη η ένταξη και η πορεία της χώρας στην ΕΕ. Αναφέρει ότι ισχυρά τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου έχουν συμφέροντα στις Ηνωμένες Πολιτείες ή τη Ρωσία και την Κίνα και η έξοδος της χώρας από το ευρώ και την ΕΕ θα τα ωφελούσε σημαντικά και γι' αυτό την επιδιώκουν και την προωθούν. Τίποτα αναληθέστερο. Η ελληνική αστική τάξη καθώς και τα τμήματα των μεσαίων στρωμάτων που συμμαχούν μαζί της, ανεξαρτήτως επιμέρους συμφερόντων, ομόθυμα στηρίζουν την επιλογή της ένταξης στην ΕΕ και αυτό γιατί ακριβώς πρόκειται για στρατηγική επιλογή, για το πραγματικό και ουσιαστικό στήριγμα του ελληνικού κεφαλαίου. Δεν το βλέπει όποιος εθελοτυφλεί. Δεν αποκλείεται στην πορεία η ίδια, η αστική τάξη πανευρωπαϊκά να επιλέξει όχι αυτή τη μορφή της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης, αλλά κάτι άλλο. Μπορεί οι ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις να οδηγήσουν σε διάσπαση της ΕΕ. Όλα αυτά είναι θεωρητικά. Μ’ αυτή την έννοια δεν αποκλείεται να συμβούν. Σήμερα όμως για την αστική τάξη είναι τεράστιας σημασίας η παρουσία της Ελλάδας στην ΕΕ και την υπεράσπιση αυτής επιλογής την έχει σε πρώτη προτεραιότητα.
Το ΚΚΕ, από την εποχή της σύνδεσης της Ελλάδας με την ΕΟΚ, ήταν κατηγορηματικά αντίθετο. Στη συνέχεια αντιτάχθηκε στην ένταξη, δούλεψε εναντίον των συνεπειών της για την εργατική τάξη και το λαό, θέτοντας μετ’ επιτάσεως το ζήτημα της αποδέσμευσης και αναπτύσσοντας μεγάλους αγώνες. Αντιτάχθηκε στη συνθήκη του Μάαστριχτ και στη μετατροπή της ΕΟΚ σε ΕΕ, εναντίον της ΟΝΕ και του ευρώ. Οι θέσεις αυτές και οι αγώνες αυτοί βοήθησαν το κόμμα να ξεχωρίσει στην εργατική τάξη και στο λαό, να αποκτήσει κύρος και επιρροή. Ως την… κοσμοσωτήρια ημέρα που η ηγετική ομάδα του ΚΚΕ μετέθεσε τον αγώνα και τη λύση του προβλήματος της ΕΕ μετά την επανάσταση και ακύρωσε τον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία, φαίνεται ότι το ΚΚΕ βάδιζε σε τυχοδιωκτικό δρόμο. Μετά την αμφισβήτηση ολόκληρης της ιστορικής διαδρομής του, την αμφισβήτηση της Κομμουνιστικής Διεθνούς και του μαρξισμού λενινισμού ήρθε η ώρα να απευθυνθεί στο ΚΚΕ και η κατηγορία του τυχοδιωκτισμού.
Το ερώτημα που θέτουμε είναι: «Αν είναι τυχοδιωκτισμός ο αγώνας εναντίον της ΕΕ τότε τι είναι η υποστολή του αγώνα εναντίον της;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου