Ήταν Τετάρτη, 15 Νοεμβρίου του 2017. Μια ημέρα που θα γραφτεί στις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Η μέρα που -εν έτει 2017- χάθηκαν ανθρώπινες ζωές από… πλημμύρες. Οι εικόνες που έρχονταν από την πρώτη στιγμή από τη Μάνδρα και την Νέα Πέραμο, ήταν συγκλονιστικές
Εικόνες βιβλικής καταστροφής. Τεράστια ποτάμια από την νεροποντή που έπληξε την Αττική, έπαιρναν στο διάβα τους ό, τι έβρισκαν μπροστά τους. Σπίτια, καταστήματα, περιουσίες, αλλά και το πιο σημαντικό: Ανθρώπινες ζωές.
Βίντεο ντοκουμέντο από τη Μάνδρα
Έντεκα μέρες αργότερα, ένα σοκαριστικό βίντεο ντοκουμέντο από την Μάνδρα βλέπει το «φως» της δημοσιότητας. Το παρουσιάζει ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής και δείχνει τις αγωνιώδεις προσπάθειες μιας γυναίκας που παλεύει με τα νερά.
Είναι μια μάχη ζωής και θανάτου, που γράφτηκε με τον χειρότερο επίλογο. Η γυναίκα δεν καταφέρνει να σωθεί, η μάχη ήταν άνιση. Ήταν μια γυναίκα 82 ετών και έμελλε να είναι το πρώτο θύμα που βρέθηκε αργότερα στη Μάνδρα, «ανοίγοντας» έτσι μια μακρά λίστα θανάτου…
«Στην αρχή ακούσαμε ένα τόσο δυνατό βουητό που μας ξύπνησε. Μετά νιώσαμε ότι κουνιόμαστε αλλά δεν έμοιαζε με σεισμό. Δεν ήταν σεισμός, ένα τεράστιο τσουνάμι ήταν που παρέσυρε ανθρώπους, ζώα, σπίτια και τις επιχειρήσεις μας. Τώρα βλέπετε ό,τι έχει απομείνει…» θυμάται ο Β.Μ.για την τραγική ημέρα που στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 21 ανθρώπους και έφερε χιλιάδες ακόμα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Ο ίδιος επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του. Περιγράφει στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής τις πρωτόγνωρες στιγμές που βίωσε με την οικογένειά του. Αλλά και το ένστικτο επιβίωσης που τον οδήγησε να φερθεί με ψυχραιμία εκείνες τις δύσκολες ώρες.
«Τα κάγκελα βάζουν εμπόδιο στο διάβα της και της κόβουν το νήμα της ζωής»
«Ξυπνήσαμε με τη γυναίκα μου αμέσως. Τρομάξαμε. Πήρα τα παιδιά μου αγκαλιά και πήγαμε γρήγορα στην ταράτσα. Αυτό που αντικρίσαμε δεν το χωράει ανθρώπινος νους». Από το διώροφο σπίτι του, που βρίσκεται στην οδό Κοροπούλη, ο Β.Μ. είδε τον ορμητικό χείμαρρο να παρασύρει την 82χρονη γυναίκα (σ.σ. ήταν το πρώτο θύμα που βρέθηκε) στα κάγκελα ενός σπιτιού.
Το νερό έφτανε τα δύο μέτρα και στο βίντεο διακρίνεται η αδικοχαμένη γυναίκα να προσπαθεί να πιαστεί από κάπου, προκειμένου να σωθεί. Η μεγάλη ταχύτητα που τρέχει το νερό δεν της αφήνει περιθώριο. Μόνο δυο χέρια ξεπροβάλλουν, φανερώνοντας την προσπάθειά της να κρατηθεί αλλά δεν ήταν αρκετά, δυστυχώς, για να τη σώσουν. Τα κάγκελα βάζουν εμπόδιο στο διάβα της και της κόβουν το νήμα της ζωής.
Δείτε το σοκαριστικό βίντεο – Προσοχή, οι εικόνες είναι σκληρές
Στο ίδιο βίντεο διακρίνεται και ένας σκύλος που παρασύρθηκε από το ρέμα. Μερικές ώρες αργότερα αυτός και πολλά ακόμη ζώα βρέθηκαν νεκρά. Την ίδια τύχη είχε και το άλογο του Β.Μ… Το είδε να χάνεται αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Όφειλε να μείνει στην ταράτσα να προσέχει τα παιδιά του, όπως χαρακτηριστικά είπε.
Απίστευτες ιστορίες πόνου
«Πώς θα πείσω το γιο μου να έρθει εδώ, όταν ούτε και εγώ δεν νιώθω ασφαλής;«. Η κυρία Ανθή Μπέκα, γεννημένη στην Ελευσίνα και κάτοικος Μάνδρας για τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες, τονίζει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής ότι όσα σχεδίαζε να κάνει για το γιο της έγιναν σκόνη.
Δεν την ενδιαφέρει όμως το βοήθημα των 580 ευρώ ούτε και οι αποζημιώσεις που προτίθεται να δώσει η κυβέρνηση εν καιρώ. Αυτό που χρειάζεται, όπως τονίζει με έμφαση, είναι να γίνουν επιτέλους οι απαραίτητες υποδομές.
«Πώς θα πείσω το γιο μου να έρθει εδώ, όταν ούτε και εγώ δεν νιώθω ασφαλής; Εχει γίνει ένα γαϊτανάκι ευθυνών το τι συνέβη στη Μάνδρα μας. Η Περιφέρεια βρίζει το Δασαρχείο, η τωρινή κυβέρνηση τις προηγούμενες και όλο αυτό το πράγμα ανακυκλώνεται και δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Όχι, δεν είναι τα σπίτια μας αυθαίρετα! Του άντρα μου μάλιστα είναι κληρονομιά από τον πατέρα του, εδώ και 100 χρόνια το έχουμε! Μας το νομιμοποίησαν, άρα αυθαίρετα συμπεράσματα καλό είναι να μη βγάζουμε», συμπληρώνει.
Ο Ευάγγελος Σκλίας είχε μια ταβέρνα στη Μάνδρα, όμως με την οικονομική κρίση δεν κατάφερε να τη διατηρήσει. Τα τελευταία δύο χρόνια την είχε μετατρέψει σε σπίτι και έμενε εκεί με την οικογένειά του και το σκύλο τους. Δείχνοντας ό,τι απέμεινε, αναρωτιέται -με την απογοήτευση φανερή στα μάτια του- τι θα κάνει από εδώ και πέρα. Όπως χαρακτηριστικά είπε, «έχασα την ελπίδα μου, μου τέλειωσε η υπομονή»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου