Ο Άδωνις, ο Λαζόπουλος και ο Μακαρθισμός

Η κοινοβουλευτική ασυδοσία του Άδωνι Γεωργιάδη, τα blogs, ο Λαζόπουλος και η καταχρηστική αντίληψη του κοινοβουλευτικού έργου.

Κάποιος να κάνει κάτι. Η κοινοβουλευτική ασυδοσία του Άδωνι Γεωργιάδη ξέφυγε από τα όρια της αντιπαράθεσης με τους «κομμουνιστές» κι άλλους αντιπάλους του που βάζει στο σημάδι κατά καιρούς. Τώρα επεκτείνεται σε ιδιώτες, αλλοιώνοντας το χαρακτήρα του Κοινοβουλίου και παραχαράσσοντας αποστολή του βουλευτή.

Η κοινοβουλευτική ασυδοσία του Άδωνι Γεωργιάδη ξέφυγε από τα όρια της αντιπαράθεσης με τους «κομμουνιστές». Τώρα επεκτείνεται σε ιδιώτες 

Η ερώτηση για τον Λάκη Λαζόπουλου συνιστά καταχρηστική αντίληψη και πρακτική κοινοβουλευτικού έργου. Κατάχρηση πολιτικής εξουσίας. Δεν είναι δυνατόν ένας βουλευτής να καταθέτει ερώτηση για πολίτη, με αφορμή κάτι που «διάβασε σε τρία blogs». Δεν είναι δουλειά του βουλευτή να ελέγχει τους πολίτες. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτε απλούστερο -και ανευθυνότερο- από το ναγραφεί οτιδήποτε για οποιονδήποτε σε ένα blog σήμερα.

Και για τον ίδιο τον Άδωνη γράφονται διάφορα. Θα του άρεσε να τα πάρουν άλλοι βουλευτές και να ρωτούν αν είναι αλήθεια το ένα και το άλλο; Είναι δυνατόν βουλευτής να φέρνει τέτοια πράγματα στο Κοινοβούλιο; Πολύ περισσότερο όταν το κάνει με κουτοπονηριά: «άκουσε», «διάβασε» κι απλώς ρωτάει για να μάθει,- για να μην αναλαμβάνει ο ίδιος προσωπικά το βάρος της «καταγγελίας».

Μεθοδολογίες από το παρελθόν με ακριβό τίμημα 

Από πότε ό,τι διακινείται στο Διαδίκτυο μπορεί να αποτελεί βάση κοινοβουλευτικής δραστηριότητας; Από πότε ένας βουλευτής μπορεί να βάζει στη σημάδι έναν ιδιώτη, στηριζόμενος σε φήμες κα διαδόσεις; Και από ποτέ ένας βουλευτής μετατρέπεται σε ελεγκτή ενός πολίτη; Με τη μετατροπή διαδικτυακών διαδόσεων σε αντικείμενο κοινοβουλευτικού ελέγχου, ο κοινοβουλευτισμός διολισθαίνει σε μεθοδολογίες που πληρώθηκαν ακριβά στο παρελθόν.

Πρόκειται για πρακτική που αποπνέει μακαρθισμόκαι συνιστά απόπειρα διασυρμών και διωγμών. Στην ακραία εκδήλωση της, μπορεί να οδηγήσει σε βουλευτές που θα υποδεικνύον «ενόχους» δίκην κουκουλοφόρων. Το σκέφτηκε αυτό ο Γεωργιάδης;

Με τη μετατροπή διαδικτυακών διαδόσεων σε αντικείμενο κοινοβουλευτικού ελέγχου, ο κοινοβουλευτισμός διολισθαίνει σε μεθοδολογίες που πληρώθηκαν ακριβά στο παρελθόν

Κάνοντας το κομμάτι του στα μίντια και την πολιτική σκηνή, ή προσφέροντας υπηρεσίες στο κόμμα του, συναισθάνεται ποιους δρόμους ανοίγει; Αντιλαμβάνεται πού θα φτάσουμε αν τον αντιγράψουν και άλλοι βουλευτές; Αν όχι κάποιος να του μιλήσει...

Αν θεωρεί ότι όσα διάβασε για τον Λαζόπουλο ή οποιονδήποτε άλλον έχουν βάση, μπορεί να τα αναπαράγει στις συζητήσεις του, μπορεί να τα λέει και στην εκπομπή του, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη, αλλά δεν μπορεί να τα φέρνει στη Βουλή, χωρίς στοιχεία και τεκμήρια.

Αν υπάρχουν σοβαρές πληροφορίες ότι ο Λαζόπουλος –οποιοσδήποτε άλλος- έβγαλε στο εξωτερικό τρία εκατομμύρια ευρώ,- ή 13, ή 53- είναι δουλειά των αρμοδίων αρχών να διενεργήσουν έλεγχο. Κι αν διακίνησε τα χρήματα του νομίμως οφείλουν να ξεχάσουν τον έλεγχο ,γιατί δεν μπορεί οι δημόσιες αρχές να δίνουν λαβή σε κουτσομπολιά, ή κακοήθη σχόλια σε βάρος πολιτών.

Το κίνητρο του Άδωνι Γεωργιάδη 

Καθημερινά πολλοί άνθρωποι διακινούν τα χρήματα τους από και προς την Ευρώπη, όπως έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα. Αλίμονο αν τους βλέπαμε στα πρωτοσέλιδα.

Αν όμως υπάρχει διαπιστωμένη παρανομία -και τι ακριβώς σημαίνει ο όρος είναι σαφές- οι Αρχές οφείλουν να κινήσουν τις διαδικασίες επιβολής της προβλεπόμενης ποινής. Κάτι τέτοιο με κανέναν τρόπο δεν υφίσταται στην περίπτωση Λαζόπουλου. Κανείς δεν έχει αναφέρει αρμοδίως ότι είναι ελεγχόμενος.

Άρα το μόνο κίνητρο του Γεωργιάδη είναι να διασύρει τον συγκεκριμένο πολίτη. Διότι ακόμη κι αν είχε παρανομήσει και οι Αρχές δεν έκαναν ό,τι όφειλαν, ο ρόλος του βουλευτή ήταν να στραφεί εναντίον των Αρχών, όχι εναντίον του Λαζόπουλου. Μην τρελαθούμε τελείως και φτάσουμε στο σημείο να μπαίνουν οι βουλευτές στα σπίτια των ανθρώπων για έλεγχο, επειδή κάτι άκουσαν…

Μην τρελαθούμε τελείως και φτάσουμε στο σημείο να μπαίνουν οι βουλευτές στα σπίτια των ανθρώπων για έλεγχο, επειδή κάτι άκουσαν…

Θα οδηγήσει στον ζόφο την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα αν τα μέλη του Κοινοβουλίου, προσποιούμενοι ότι ασκούν τα καθήκοντα τους, αρχίσουν να εκκαθαρίζουν λογαριασμούς με πολίτες. Από τα τρία εκατομμύρια του Λαζόπουλου θα φτάσουμε στο σημείο βουλευτές να ζητούν έλεγχο για όποιον ψηφοφόρο δεν τόση ψηφίζει και όποιον επιχειρηματία δεν τους στηρίζει.

Ακόμη και να ερωτούν στη Βουλή αν η γειτόνισσά τους βλάπτει το περιβάλλον απλώνοντας σε λάθος σημείο στην ταράτσα την μπουγάδα της -για να ικανοποιήσουν ενδεχομένως τη ζηλοφθονία της συζύγου τους. Η «αφορμή» ότι «γράφτηκε σε blogs» μπορεί να δημιουργηθεί άνετα ανά πάσα στιγμή.

Αν υπάρχουν ακόμη στη Ν.Δ. άνθρωποι που διατηρούν την ψυχραιμία τους ας εξηγήσουν στον Γεωργιάδη ότι αυτός δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να παίξει το ρόλο του ως βουλευτής –έστω κι αν είναι καλός τρόπος ναμαζεύει ψήφος στη Β’ Αθήνας. Σε τελευταία ανάλυση είναι και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, δηλαδή αντικαθιστά τον Πρωθυπουργό στη Βουλή.

Αν όμως ο Σαμαράς είναι ευτυχής με τέτοιου είδους αντικατάσταση, ας τον χαίρεται τον εκπρόσωπο του.