Εορτάζοντες την 27ην του μηνός Ιουνίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΜΨΩΝ, ο Ξενοδόχος

Γεννήθηκε στη Ρώμη από γονείς πλουσίους και ευσεβείς. Ευφυής καθώς ήταν, σπούδασε φιλολογία, φιλοσοφία και ιατρική. Αλλά ο Σαμψών, εκτός από ευφυΐα, είχε και πνεύμα Θεού. Γι’ αυτό μεταχειρίσθηκε την ιατρική όχι σαν επικερδές επάγγελμα, αλλά για ευεργετικούς και φιλανθρωπικούς σκοπούς. Οδηγός στη ζωή για τον Σαμψών, ήταν η εντολή του Κυρίου: «Γίνεσθε ούν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί»1. Να γίνεστε, δηλαδή, ευσπλαχνικοί στον πλησίον και συμπονετικοί στις δυστυχίες και στις ανάγκες του, καθώς και ο ουράνιος Πατέρας σας είναι ευσπλαχνικός σε όλους σας. Έτσι και ο Σαμψών ήταν προστάτης γιατρός των φτωχών. Έμπαινε σε κάθε σπίτι που είχε ανάγκη και έδινε στους δυστυχισμένους ασθενείς του ιατρική βοήθεια, αλλά και παρηγοριά. Έναν ολόκληρο όροφο του σπιτιού του είχε μετατρέψει σε νοσοκομείο και περιέθαλπε πάσχοντες αστέγους. Όταν πέθαναν οι γονείς του, με τον ίδιο τρόπο ο Σαμψών συνέχισε τη ζωή του στην Κωνσταντινούπολη. Η φήμη του προσείλκυσε την εύνοια και αυτού του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (541 μ. Χ.). Αλλά και ο Πατριάρχης Μηνάς, βλέποντας το έργο και την αρετή του Σαμψών, τον χειροτόνησε Ιερέα. Με όση περιουσία του απέμεινε, έκτισε μεγάλο νοσοκομείο, που αναδείχθηκε σε φημισμένο φιλανθρωπικό ίδρυμα. Εκεί ο Σαμψών, σε βαθειά γεράματα, γαλήνια απεβίωσε.
1. Ευαγγέλιο Λουκά, στ’ 36.

Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ό φέρων την μίμησιν, των του Θεού οικτιρμών, ενθέου χρηστότητας, αναβλυστάνεις κρουνούς, Σαμψών Ιερώτατε· συ γαρ θεομιμήτω, ελλαμφθείς συμπάθεια, ώφθης των τεθλιμμένων, και πασχόντων ακέστωρ, παρέχων ενί εκάστω, ρώσιν και έλεος.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΕΚΤΟΣ
Ήταν ευσεβής και ζηλωτής άνδρας, που με τα λόγια και τα έργα του, αποτελούσε πολύτιμη δύναμη της Εκκλησίας στην Καισαρεία της Καππαδοκίας. Ο ηγεμόνας της πόλης αυτής, Ουρβανός, αφού συνέλαβε τον Ανεκτό και δε μπόρεσε να τον αποσπάσει από την πίστη του, κατέφυγε στην ωμή και θηριώδη βία των βασανιστηρίων. Στην αρχή τον εράβδισαν. Έπειτα του έσχιζαν τα πλευρά με σιδερένια νύχια, τρύπησαν τους αστραγάλους του και έκαψαν τις πληγές του με αναμμένες λαμπάδες. Όταν είδαν ότι ακόμα ανέπνεε, τον αποκεφάλισαν και έτσι, ο γνήσιος αυτός χριστιανός πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου.

Διήγηση Συνεσίου Επισκόπου Κυρήνης για κάποιο Ευάγριο φιλόσοφο και τριακόσια λίτρα χρυσού.
Η διήγηση αυτή βρίσκεται στο Νέο Εκλόγιο και το Λειμωνάριο του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη.

Η ΑΓΙΑ ΙΩΑΝΝΑ ή Μυροφόρος
Απεβίωσε ειρηνικά. Ήταν γυναίκα του Χουζά, επιτρόπου του Ηρώδη, και διακονούσε τον Κύριο μαζί με τις άλλες γυναίκες (Λουκά η’ 3, κδ’ 10).

Ο ΟΣΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ο ερημίτης
Απεβίωσε ειρηνικά.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΙΟΣ και ΜΑΡΚΙΑ
Η Μαρκία μαρτύρησε δια ξίφους. Για τον Μάρκιο γνωρίζουμε ότι οδηγήθηκε στον άρχοντα του Ικονίου Περίνιο και επειδή ομολογούσε τον Χριστό, έγδαραν το σώμα του, τον έβαλαν επάνω σε πυρακτωμένη σχάρα, έκοψαν τη γλώσσα του και στο τέλος τον αποκεφάλισαν.

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΙΕΡΙΟΣ Ιερομάρτυρας Πρεσβύτερος Αντιοχείας
Μαρτύρησε δια πυρός. (Ορισμένοι Συναξαριστές, μαζί με τη μνήμη του Αγίου Πιερίου, αναφέρουν και αυτή του αδελφού του ΙΣΙΔΩΡΟΥ).

Τη πρώτη Κυριακή, μεταξύ 23ης και 30ής Ιουνίου μηνός, εν Μηθύμνη μνήμην επιτελούμεν της ανακομιδής των ιερών λειψάνων της όσιας μητρός ημών Θεοκτίστης (1960).