NYT: Στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ πρότειναν βομβαρδισμούς στην Συρία που να γίνουν σύμφωνα με το «Γιουγκοσλαβικό σενάριο"
Ουάσιγκτον, 23 Ιουνίου - RIA Novosti. Οι εργαζόμενοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ σε επιστολή τους προς την ηγεσία του Τμήματος προτείνουν να επιτεθούν στα στρατεύματα της Συριακής κυβέρνησης, σύμφωνα με το 'Γιουγκοσλαβικό σενάριο», γράφει η εφημερίδα New York Times [1], στην διάθεση της οποίας είναι το κείμενο του εγγράφου.
Την περασμένη εβδομάδα έγινε γνωστό ότι πενήντα αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ υπέγραψαν την επιστολή, που προορίζεται για εσωτερική χρήση, με μια προτροπή να ξεκινήσουν οι βομβαρδισμοί κατά των δυνάμεων της Δαμασκού. Το χαρακτήρισαν ως τον μόνο τρόπο για την καταπολέμηση του «ισλαμικού κράτους» (μια ομάδα απαγορευμένη στη Ρωσία) και για την Ειρήνη στη Συρία. Ο εκπρόσωπος Οργανισμού John Kirby επιβεβαίωσε το γεγονός της προτροπής, ωστόσο, δεν αποκάλυψε λεπτομέρειες, λέγοντας μόνο ότι η ηγεσία είναι αυτή που το μελετά.
Βομβαρδισμοί από απόσταση
"Βλέπουμε με την έννοια που ο στρατιωτικός ρόλος των ΗΠΑ να είναι πιο ενεργός, με βάση μια λογική χρήση των απομακρυσμένων όπλων και των όπλων από τον αέρα, τα οποία θα μπορούσαν να συμβάλουν και να προωθήσουν μια πιο εστιασμένη και επιθετική διπλωματική διαδικασία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ," - γράφουν στην επιστολή που αναφέρει η εφημερίδα.
Στα σχόλια στο έγγραφο διευκρινίζεται ότι στο πλαίσιο των «εξ αποστάσεως όπλων» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, σε πυραύλους cruise που μπορούν να τροφοδοτούνται από μεγάλη απόσταση που δεν θα επιτρέψουν στις Δυνάμεις της Συριακής κυβέρνησης να αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους επιθέσεις. Έτσι, ενήργησε, η συμμαχία του ΝΑΤΟ με επικεφαλής τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια εργασιών στη Γιουγκοσλαβία το 1999, που ανάγκασε τις αρχές να αρχίσουν πολιτικό διάλογο, ο οποίος έληξε με την διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου.
«Μερικοί λένε ότι η σύγκριση αυτή είναι εσφαλμένη λόγω της ενεργού συμμετοχής της Ρωσίας και του Ιράν σε αυτόν τον πόλεμο (στη Συρία), και υποθέτουν ότι οι χώρες αυτές μπορούν να ενισχύσουν τις δραστηριότητές τους για την υποστήριξη των Συριακών στρατευμάτων, προκειμένου να εξουδετερώσουν οποιαδήποτε χτυπήματα από τις ΗΠΑ ,' δήλωσε ο δημοσιογράφος του άρθρου του NYT Max Fischer.
Ερωτήσεις χωρίς απαντήσεις
Συνολικά η εσωτερική επιστολή του προσωπικού του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει δέκα σημεία , σε κάθε ένα από τα οποία παρέχεται αιτιολόγηση της ανάγκης των χτυπημάτων της κυβέρνησης της Συρίας για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου στη χώρα, για την επίλυση των ανθρωπιστικών προβλημάτων, την επιστροφή των προσφύγων, καθώς επίσης και για την καταπολέμηση της ομάδας του ισλαμικού κράτους. Αυτή εξηγεί τον τρόπο ώστε οι ΗΠΑ να χτυπούν τα κυβερνητικά στρατεύματα της Συρίας για να σταματήσουν τις επιθέσεις εναντίον της αντιπολίτευσης, το οποίο με την σειρά του θα επιτρέψει στα στρατεύματα της αντιπολίτευσης να επικεντρωθούν στην καταπολέμηση του Ισλαμικού κράτους.
Ο Fischer στο πλαίσιο αυτό υπενθυμίζει ότι στην Συρία υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος ότι οι ξεχωριστές ομάδες της αντιπολίτευσης μπορεί να αρχίσουν τον αγώνα για την εξουσία στην χώρα.
'Συνέβη στο Αφγανιστάν το 1992, όταν οι επαναστάτες που νίκησαν την κυβέρνηση, ξεκίνησαν έναν παρατεταμένο εμφύλιο πόλεμο μεταξύ τους, καθώς και στη Λιβύη το 2011», - γράφει ο δημοσιογράφος.
Επίσης αξιολογεί κριτικά την επιστολή για να δημιουργήσουν μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Συρία. 'Η επιστολή δεν απαντά στο ερώτημα εάν πρέπει να εφαρμόσει τη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων για τα ρωσικά αεροπλάνα και πώς η Ουάσιγκτον πρόκειται να το επιβάλει χωρίς κίνδυνο σύγκρουσης (με τη Ρωσία)», λέει ο Φίσερ.
Συνολικά, λέει, η επιστολή είναι ενδεικτική του γεγονότος ότι δεν υπάρχουν σημαντικά προβλήματα των οποίων η λύση είναι αναγκαία για τον τερματισμό της σύγκρουσης στη Συρία.
"Αυτό δεν το λένε, δηλαδή πώς να εξαλείψουν τις βαθιές διαφορές ακόμη και μεταξύ των συμμάχων σχετικά με το πώς πρέπει να μοιάζει η ειρηνική συμφωνία. Δεν παρέχει νομική βάση για τον πόλεμο εναντίον της Συρίας, την οποία η Ρωσία, αναμφίβολα, κλειδώνει στα Ηνωμένα έθνη. Αυτό δεν το λένε, πώς να διώξουν τον Άσαντ, αποφεύγοντας την κατάρρευση της κυβέρνησης της Συρίας. Η Επιστολή μάλλον δηλώνει την απογοήτευση ή ακόμη και την οργή για την τρέχουσα πολιτική από το ό, τι να προσφέρει συγκεκριμένες εναλλακτικές λύσεις", γράφει ο συντάκτης των New York Times.
'Συνέβη στο Αφγανιστάν το 1992, όταν οι επαναστάτες που νίκησαν την κυβέρνηση, ξεκίνησαν έναν παρατεταμένο εμφύλιο πόλεμο μεταξύ τους, καθώς και στη Λιβύη το 2011», - γράφει ο δημοσιογράφος.
Η κατάσταση στο спецпроекте RIA novosti "ο Πόλεμος στην Συρία[2]" >>
References
Την περασμένη εβδομάδα έγινε γνωστό ότι πενήντα αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ υπέγραψαν την επιστολή, που προορίζεται για εσωτερική χρήση, με μια προτροπή να ξεκινήσουν οι βομβαρδισμοί κατά των δυνάμεων της Δαμασκού. Το χαρακτήρισαν ως τον μόνο τρόπο για την καταπολέμηση του «ισλαμικού κράτους» (μια ομάδα απαγορευμένη στη Ρωσία) και για την Ειρήνη στη Συρία. Ο εκπρόσωπος Οργανισμού John Kirby επιβεβαίωσε το γεγονός της προτροπής, ωστόσο, δεν αποκάλυψε λεπτομέρειες, λέγοντας μόνο ότι η ηγεσία είναι αυτή που το μελετά.
Βομβαρδισμοί από απόσταση
"Βλέπουμε με την έννοια που ο στρατιωτικός ρόλος των ΗΠΑ να είναι πιο ενεργός, με βάση μια λογική χρήση των απομακρυσμένων όπλων και των όπλων από τον αέρα, τα οποία θα μπορούσαν να συμβάλουν και να προωθήσουν μια πιο εστιασμένη και επιθετική διπλωματική διαδικασία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ," - γράφουν στην επιστολή που αναφέρει η εφημερίδα.
Στα σχόλια στο έγγραφο διευκρινίζεται ότι στο πλαίσιο των «εξ αποστάσεως όπλων» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, σε πυραύλους cruise που μπορούν να τροφοδοτούνται από μεγάλη απόσταση που δεν θα επιτρέψουν στις Δυνάμεις της Συριακής κυβέρνησης να αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους επιθέσεις. Έτσι, ενήργησε, η συμμαχία του ΝΑΤΟ με επικεφαλής τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια εργασιών στη Γιουγκοσλαβία το 1999, που ανάγκασε τις αρχές να αρχίσουν πολιτικό διάλογο, ο οποίος έληξε με την διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου.
«Μερικοί λένε ότι η σύγκριση αυτή είναι εσφαλμένη λόγω της ενεργού συμμετοχής της Ρωσίας και του Ιράν σε αυτόν τον πόλεμο (στη Συρία), και υποθέτουν ότι οι χώρες αυτές μπορούν να ενισχύσουν τις δραστηριότητές τους για την υποστήριξη των Συριακών στρατευμάτων, προκειμένου να εξουδετερώσουν οποιαδήποτε χτυπήματα από τις ΗΠΑ ,' δήλωσε ο δημοσιογράφος του άρθρου του NYT Max Fischer.
Ερωτήσεις χωρίς απαντήσεις
Συνολικά η εσωτερική επιστολή του προσωπικού του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει δέκα σημεία , σε κάθε ένα από τα οποία παρέχεται αιτιολόγηση της ανάγκης των χτυπημάτων της κυβέρνησης της Συρίας για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου στη χώρα, για την επίλυση των ανθρωπιστικών προβλημάτων, την επιστροφή των προσφύγων, καθώς επίσης και για την καταπολέμηση της ομάδας του ισλαμικού κράτους. Αυτή εξηγεί τον τρόπο ώστε οι ΗΠΑ να χτυπούν τα κυβερνητικά στρατεύματα της Συρίας για να σταματήσουν τις επιθέσεις εναντίον της αντιπολίτευσης, το οποίο με την σειρά του θα επιτρέψει στα στρατεύματα της αντιπολίτευσης να επικεντρωθούν στην καταπολέμηση του Ισλαμικού κράτους.
Ο Fischer στο πλαίσιο αυτό υπενθυμίζει ότι στην Συρία υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος ότι οι ξεχωριστές ομάδες της αντιπολίτευσης μπορεί να αρχίσουν τον αγώνα για την εξουσία στην χώρα.
'Συνέβη στο Αφγανιστάν το 1992, όταν οι επαναστάτες που νίκησαν την κυβέρνηση, ξεκίνησαν έναν παρατεταμένο εμφύλιο πόλεμο μεταξύ τους, καθώς και στη Λιβύη το 2011», - γράφει ο δημοσιογράφος.
Επίσης αξιολογεί κριτικά την επιστολή για να δημιουργήσουν μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Συρία. 'Η επιστολή δεν απαντά στο ερώτημα εάν πρέπει να εφαρμόσει τη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων για τα ρωσικά αεροπλάνα και πώς η Ουάσιγκτον πρόκειται να το επιβάλει χωρίς κίνδυνο σύγκρουσης (με τη Ρωσία)», λέει ο Φίσερ.
Συνολικά, λέει, η επιστολή είναι ενδεικτική του γεγονότος ότι δεν υπάρχουν σημαντικά προβλήματα των οποίων η λύση είναι αναγκαία για τον τερματισμό της σύγκρουσης στη Συρία.
"Αυτό δεν το λένε, δηλαδή πώς να εξαλείψουν τις βαθιές διαφορές ακόμη και μεταξύ των συμμάχων σχετικά με το πώς πρέπει να μοιάζει η ειρηνική συμφωνία. Δεν παρέχει νομική βάση για τον πόλεμο εναντίον της Συρίας, την οποία η Ρωσία, αναμφίβολα, κλειδώνει στα Ηνωμένα έθνη. Αυτό δεν το λένε, πώς να διώξουν τον Άσαντ, αποφεύγοντας την κατάρρευση της κυβέρνησης της Συρίας. Η Επιστολή μάλλον δηλώνει την απογοήτευση ή ακόμη και την οργή για την τρέχουσα πολιτική από το ό, τι να προσφέρει συγκεκριμένες εναλλακτικές λύσεις", γράφει ο συντάκτης των New York Times.
'Συνέβη στο Αφγανιστάν το 1992, όταν οι επαναστάτες που νίκησαν την κυβέρνηση, ξεκίνησαν έναν παρατεταμένο εμφύλιο πόλεμο μεταξύ τους, καθώς και στη Λιβύη το 2011», - γράφει ο δημοσιογράφος.
Η κατάσταση στο спецпроекте RIA novosti "ο Πόλεμος στην Συρία[2]" >>
References
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου