Αυτή την ΕΡΤ της χαζοχαρούμενης κυβερνητικής προπαγάνδας γιατί πρέπει να την έχουμε και να την πληρώνουμε;
Παλιά λέγανε ότι με ένα Ζάναξ ξεχνιέμαι. Σιγά τα Ζάναξ, άμα έχεις αυτή την ΕΡΤ. Τι να σου κάνουν τα Ζάναξ, η βαλεριάνα και όλα τα Λεξοτανίλ μαζί. Εδώ έχουμε τη μεγάλη Νιρβάνα, το Ζεν, τη νέα εποχή της ΖΕΝ-ΕΡΤ.
Από εκεί, εκπέμπεται όλη την ημέρα ένας κόσμος χαρούμενος. Ευτυχισμένοι παρουσιαστές με το χαμόγελο στα χείλη σε πηγαίνουν, όχι προς το παρόν στον άλλον κόσμο, αλλά σε άλλο κόσμο.
Βλέπεις μια Ελλάδα με ευτυχισμένες γιαγιάδες και παππούδες έξω από τα ΑΤΜ που δεν υποφέρουν, που δεν πιστεύουν ότι λεφτά για σύνταξη γιοκ.
Αναπτύσσεται ένα νέο μοντέλο οργάνωσης και κοινωνικής αλληλεγγύης, όπως ακούσαμε λαμπρό σχολιαστή, να μας αναλύει από τα λιβάδια του Ζεν, συγγνώμη, της νέας ΕΡΤ.
Ακούμε συγκεκριμένους οικονομολόγους να μας εξηγούν ότι τα ΑΤΜ δεν τελειώνουν ποτέ, ότι λεφτά υπάρχουν, γιατί αυτοί ξέρουν ότι κρυφά ο κακός, που γίνεται και καλός, Μάριο Ντράγκι, τα γεμίζει κρυφά από τον πάντα κακό Σόιμπλε.
Βλέπουμε άλλους «τηλεαστέρες», τρομάρα τους, γεμάτους αισιοδοξία να μας περιγράφουν πόσο καλά εξελίσσεται η τουριστική κίνηση, πόσο ευτυχισμένοι δηλαδή πρέπει να είναι οι τουρίστες, ξενοδόχοι, μαγαζάτορες, πόσο ανέμελα περνά το φετινό καλοκαίρι στα νησιά μας. Τους ακούμε ακόμα να μας περιγράφουν πώς γεμίζουν τα δημόσια ταμεία, αφού οι Έλληνες με τσέπες γεμάτες λεφτά τρέχουν να πληρώσουν φόρους για να μην τους τα «κουρέψουν».
Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα και της νέας ΕΡΤ.
Καμία σχέση με την Ελλάδα της αγωνίας, της ασφυξίας, των μεταναστών που σκοτώνονται για ένα πιάτο φαί, της ανασφάλειας του Έλληνα που δεν ξέρει σήμερα τι θα του ξημερώσει αύριο.
Τι κι αν δείχνουν τις εικόνες από όλα αυτά; Το σημαινόμενο είναι γαλήνιο... η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Και όπου το Ζεν δεν φτάνει, έρχονται και οι υπουργοί, πάντα μόνοι τους, μεδημοσιογράφους «αυστηρούς» και «άτεγκτους» να τους «πυροβολούν» με ερωτήσεις –μαχαιριές, του τύπου «πολυχρονεμένε μου αξιωματούχε, πώς τα κατάφερνες και είσαι τόσο τέλειος, με όλους αυτούς τους κακούς απέναντι σου σε Ελλάδα, Ευρώπη, Δύση και Ανατολή;»
Ουδεμία σχέση έχουν όλα αυτά με την τηλεόραση της Βόρειας Κορέας. Όχι ακόμα. Γιατι εκεί οι παρουσιαστές είναι ένστολοι. Εδώ, λόγω οικονομικών προβλημάτων, ακόμα δεν έχουν παραγγελθεί οι στολές.
Όμως το κρεσέντο είναι ο πολιτικός διάλογος στην ΕΡΤ του Ζεν. Δημοσιογράφοι πλήρως ανεξάρτητοι, ασκούν σκληρή κριτική, σχεδόν μονόπλευρα στη πορεία της κυβέρνησης αντί να αναγνωρίζουν οι αγνώμονες το τεράστιο έργο που επιτελείται, τολμούν και βγάζουν και στελέχη της αντιπολίτευσης, ακόμα και κακούς δημοσιογράφους της άλλης πλευράς, που κανονικά η θέση τους θα έπρεπε να είναι σε ξερονήσια, φυλακές ή στα σπίτια τους.
Αυτές είναι οι παιδικές αρρώστιες του κυβερνητισμού σε λίγο όμως κανένα μίασμα δεν θα πρέπει να μολύνει τις καρέκλες και τα στούντιο της ΖΕΝ - ΕΡΤ.
Υπάρχουν όμως κι άλλες παιδικές αρρώστιες που οι «κομισάριοι του λάου» (η Διοίκηση και τα στελέχη της ΖΕΝ-ΕΡΤ) αδυνατούν να εντοπίσουν. Τι φιλική συμπεριφορά είναι αυτή απέναντι στους Ευρωπαίους; Γιατί κάποιοι συνεχίζουν να αποκαλούν τους Μέρκελ, Σόιμπλε, Ντράγκι με το όνομά τους; Δημοσιογραφία του «γλυκού νερού» ή επαναστατική δημοσιογραφία θα κάνουμε, παιδιά; Ο λακές του ιμπεριαλισμού είναι ο ένας, ο πράκτορας του σιωνισμού ο άλλος, ο διάβολος κι ο σατανάς ο τρίτος. Έτσι πρέπει να τους λέμε.
Και πως ανεχόσαστε να μεταδίδεται απευθείας από την Βουλή κάποιους βουλευτές της αντιπολίτευσης να λένε ότι το «Όχι» στο δημοψήφισμα έγινε «Ναι» με τη συμφωνία;
«Μαύρο» κατακέφαλα!
Αλλά φαίνεται ότι λείπουν ακόμη τα επαναστατικά αντανακλαστικά.
Για να σοβαρευτούμε, τουλάχιστον στο τέλος, να πούμε ένα πράγμα μόνον. Η ΕΡΤ της χαζοχαρούμενης κυβερνητικής προπαγάνδας, της εικονικής πραγματικότητας, του καθεστωτισμού, της ασχετοσύνης και της κομματικής επετηρίδας, είναι μια «Μαύρη» ΕΡΤ. Και το «Μαύρο» είναι ίδιο, είτε όταν κλείνουν οι πομποί, όπως έπραξε ο ανεκδιήγητος Αντώνης Σαμαράς, είτε όταν το «Μαύρο» πλακώνει το μυαλό μας.
Αυτή την ΕΡΤ γιατί πρέπει να την έχουμε και να την πληρώνουμε;
Image Editor: Στέλιος Δημητροκάλλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου