Πού είναι μωρέ οι ήρωες;
Παγωμένες αγωνίες, γιατί αυτό γουστάρουν κάποιοι… Άνοιξη με αίμα,γιατί αυτό αποφάσισαν κάποιοι…. Τόσο μίσος; Γιατί; τα γεράκια τού «Πολιτισμού» τί κάνουν; Πατάνε κάποια κουμπάκια καί σκορπάνε τον θάνατο.
Τα γεράκια τού θανάτου πού σβήνουν ζωές χωρίς οίκτο,εκτελώντας διαταγές. Ποτέ δεν θα μάθουν πόσο πόνο έσπειραν,γιατί έχουν μάθει να θυσιάζουν τούς άλλους κι όχι τούς εαυτούς τους. Αντικρύζω κάθε μέρα μετανάστες να αγναντεύουν το χάος καί την κόλαση…. Να αγναντεύουν ένα μακρινό αύριο! Βλέμματα παγωμένα,τρομαγμένα,απελπισμένα! Κάθε όνειρο κι επιθυμία πνιγμένα στον βούρκο,όπως καί των Ελλήνων στον ίδιο μας τον τόπο. Τί προσδοκάνε αυτοί; Τί προσδοκάμε εμείς;
Στέρεψε καί η συμπόνοια! Πού να την πρωτοδώσεις,σε αυτούς,ή σε εμάς;
Μήπως τα τραίνα πέρασαν πριν την ώρα τους; Είναι εύκολο να πείς φταίνε! Είναι εύκολο να πείς φταίω!
Τούς ακούει κανείς; Μας ακούει κανείς άραγε; Ξέρει κανείς από τούς εγκληματίες της ανθρωπότητας τί σημαίνει πεθαίνω; Ή το μόνο πού ξέρουν οι πολιτικοί καί οι ισχυροί είναι να λυπούνται κάθε φορά πού συμβαίνει κάτι; Κι όμως μέσα απ” τα συντρίμια,κάποιοι ανασαίνουμε ακόμα, περιμένοντας το ουράνιο τόξο καί στην Ελλάδα καί στον πλανήτη! Κάπου στο χάος βλέπω ένα αχνό φωτάκι…
Ξέρουμε τί περιμένουμε; Ξέρουμε τί ζητάμε; Πόσο θα σφίγγουμε τα δόντια; Πότε θα χαρούμε την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας;
Πόσα λάθη κάνουν όλοι οι πολιτικοί στον πλανήτη με ολέθρια αποτελέσματα; Πόσα λάθη κάνουν οι πολιτικοί στην Ελλάδα καί την ζημιώνουν κάθε λεπτό τόσο πολύ καί καθυστερούν την πρόοδό μας; Πάρτε τα όλα τούς λένε….Καί τούς αφήνουμε να συνεχίζουν τον αφανισμό μας.
Μας άλλαξαν την ζωή καί την έκαναν τραγική. Κανένας δεν έχει την παλληκαριά να αντισταθεί καί να αντιμετωπίσει τον κατακτητή. Πού είναι μωρέ οι ήρωες; Άνεμος,βροχή,καταιγίδα…. Έτσι ήταν το ανέβασμα στον Γολγοθά Του. Όμως άντεξε καί Ανεστήθη… Κι εμείς ανεβαίνουμε τον Γολγοθά μας,αλλά πρέπει να αντέξουμε,για να αναστηθούμε…Από την Κακία βγήκε η Καλοσύνη, κι από την Καλοσύνη η Κακία! Γιατί ο Χριστός δίδασκε την αγάπη καί την καλοσύνη,αλλά από αυτή, μην ξεχνάτε, βγήκε ο Ιούδας κι από τότε μέχρι σήμερα οι ΙΟΥΔΕΣ πολλαπλασιάστηκαν…
Τα γεράκια τού θανάτου πού σβήνουν ζωές χωρίς οίκτο,εκτελώντας διαταγές. Ποτέ δεν θα μάθουν πόσο πόνο έσπειραν,γιατί έχουν μάθει να θυσιάζουν τούς άλλους κι όχι τούς εαυτούς τους. Αντικρύζω κάθε μέρα μετανάστες να αγναντεύουν το χάος καί την κόλαση…. Να αγναντεύουν ένα μακρινό αύριο! Βλέμματα παγωμένα,τρομαγμένα,απελπισμένα! Κάθε όνειρο κι επιθυμία πνιγμένα στον βούρκο,όπως καί των Ελλήνων στον ίδιο μας τον τόπο. Τί προσδοκάνε αυτοί; Τί προσδοκάμε εμείς;
Στέρεψε καί η συμπόνοια! Πού να την πρωτοδώσεις,σε αυτούς,ή σε εμάς;
Μήπως τα τραίνα πέρασαν πριν την ώρα τους; Είναι εύκολο να πείς φταίνε! Είναι εύκολο να πείς φταίω!
Τούς ακούει κανείς; Μας ακούει κανείς άραγε; Ξέρει κανείς από τούς εγκληματίες της ανθρωπότητας τί σημαίνει πεθαίνω; Ή το μόνο πού ξέρουν οι πολιτικοί καί οι ισχυροί είναι να λυπούνται κάθε φορά πού συμβαίνει κάτι; Κι όμως μέσα απ” τα συντρίμια,κάποιοι ανασαίνουμε ακόμα, περιμένοντας το ουράνιο τόξο καί στην Ελλάδα καί στον πλανήτη! Κάπου στο χάος βλέπω ένα αχνό φωτάκι…
Ξέρουμε τί περιμένουμε; Ξέρουμε τί ζητάμε; Πόσο θα σφίγγουμε τα δόντια; Πότε θα χαρούμε την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας;
Πόσα λάθη κάνουν όλοι οι πολιτικοί στον πλανήτη με ολέθρια αποτελέσματα; Πόσα λάθη κάνουν οι πολιτικοί στην Ελλάδα καί την ζημιώνουν κάθε λεπτό τόσο πολύ καί καθυστερούν την πρόοδό μας; Πάρτε τα όλα τούς λένε….Καί τούς αφήνουμε να συνεχίζουν τον αφανισμό μας.
Μας άλλαξαν την ζωή καί την έκαναν τραγική. Κανένας δεν έχει την παλληκαριά να αντισταθεί καί να αντιμετωπίσει τον κατακτητή. Πού είναι μωρέ οι ήρωες; Άνεμος,βροχή,καταιγίδα…. Έτσι ήταν το ανέβασμα στον Γολγοθά Του. Όμως άντεξε καί Ανεστήθη… Κι εμείς ανεβαίνουμε τον Γολγοθά μας,αλλά πρέπει να αντέξουμε,για να αναστηθούμε…Από την Κακία βγήκε η Καλοσύνη, κι από την Καλοσύνη η Κακία! Γιατί ο Χριστός δίδασκε την αγάπη καί την καλοσύνη,αλλά από αυτή, μην ξεχνάτε, βγήκε ο Ιούδας κι από τότε μέχρι σήμερα οι ΙΟΥΔΕΣ πολλαπλασιάστηκαν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου