Ο χρόνος των φλύαρων ψευδαισθήσεων των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ

Ο χρόνος των φλύαρων ψευδαισθήσεων των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ

Οι αριστεροί αγωνιστές ΕΝΤΟΣ του ΣΥΡΙΖΑ έχουν έρθει σε οδυνηρά δύσκολη θέση. 
Προφανώς είχαν την ΠΙΣΤΗ ή την ΕΛΠΙΔΑ ότι τα πράγματα θα εξελιχτούν διαφορετικά ή ότι θα ήταν ικανές οι αριστερές δυνάμεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ να δώσουν άλλη τροπή και δυναμική στα κυβερνητικά πεπραγμένα. Που σημαίνει:
Ότι αυτοί οι αριστεροί αγωνιστές ζούσαν με ψευδαισθήσεις και όνειρα θερινής νυκτός. 

Γιατί είναι ψευδαίσθηση και θανάσιμη ΟΥΤΟΠΙΑ να πιστεύει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα αριστερό ρεφορμιστικό, ΚΕΝΤΡΙΣΤΙΚΟκόμμα που θα μπορούσε να …παρασυρθεί σε λύσεις επαναστατικού μεταβατικού προγράμματος… 


Και γίνεται ακόμα πιο τραγική μια τέτοια ψευδαίσθηση αν σκεφτεί κανείς τη δραματική ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ενός μαζικού, μαχητικού και οργανωμένου εργατικού και λαϊκού κινήματος. 

Και είναι ακριβώς αυτή η ΤΡΑΓΩΔΙΑ του εργατικού κινήματος που οδηγεί τους αριστερούς αγωνιστές, ΕΝΤΟΣ του ΣΥΡΙΖΑ, να κάνουν τις επιθυμίες τους πραγματικότητα και να πιστεύουν στα θαύματα: Στο σύρσιμο του ΣΥΡΙΖΑ σε επαναστατικές ρήξεις και λύσεις… 
Ακόμα και σήμερα, ενώ διαπιστώνουν και αναλύουν ορθά τις κυβερνητικές κατολισθήσεις και ΥΠΟΤΑΓΕΣ στους μαφιόζους του χρήματος, εξακολουθούν να ζουν με ψευδαισθήσεις και να πιστεύουν στα θαύματα: Ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αλλάξει πορεία… 

Εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να απευθύνονται στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση, καταθέτοντας «προτάσεις» αλλαγής πορείας: «κηρύγματα ηθικής σε διευθυντές οίκων ανοχής»!!! 

Έτσι εξακολουθούν ΟΧΙ μόνο να παρέχουν το αριστερό άλλοθι και τεκμήριο σ’ αυτή την κυβέρνηση και στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και να συνεχίζουν να σπέρνουν θανάσιμες αυταπάτες: Ότι μπορεί τα πράγματα να αλλάξουν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ (αθεράπευτος ρεφορμισμός που οδηγεί και στη δική τους ενσωμάτωση…). 

ΟΙ ψευδαισθήσεις φυσικά οδηγούν και στην ανάγκη «τεκμηρίωσής» τους, μια ανάγκη που παράγει την ανάλυση της «λεπτομέρειας», δηλαδή τη φλυαρία. 

Ένα αντιπροσωπευτικό και χαρακτηριστικό δείγμα φλύαρων ψευδαισθήσεων είναι το κείμενο του Στάθη Κουβελάκη: 
«Για ποιόν εργάζεται ο χρόνος;» 
ΕΔΩ: 
http://www.thepressproject.gr/article/74447/Gia-poion-ergazetai-o-xronos 

Αναλύει πολύ «αναλυτικά» τα ολισθήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (θα μπορούσε να τα πει με δυο λόγια) για να καταλήξει στο τι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ: Δηλαδή στο τι πρέπει να κάνει η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!!! 

Εξακολουθεί ακόμα να πιστεύει ο Κουβελάκης στο θαύμα: Ότι ο Τσίπρας και όλος ο κυβερνητικός θίασος θα συγκρουστούν με τους ληστές και δημίους μας… 

Στο ίδιο μήκος κύματος είναι γραμμένο και το άρθρο του Πάνου Κοσμά: «Και τώρα»! 
ΕΔΩ: 
http://rproject.gr/article/kai-tora 


Το ιδιαίτερο εδώ είναι ο τίτλος από βιβλίο του Τρότσκι… 

Μόνο που ο Τρότσκι σκότωνε αμείλικτα τις αυταπάτες… 

Ο Κοσμάς τις λιπαίνει και τις ανακυκλώνει, με την ΠΙΣΤΗ στα θαύματα: Στη ρήξη του ΣΥΡΙΖΑ με το 4ο Ράιχ και μάλιστα χωρίς ΚΙΝΗΜΑΤΑ… 

ΟΙ αριστεροί αγωνιστές δεν έχουν αντιληφτεί ότι ξεγελούν τους εαυτούς τους και ότι το δίλημμα που βάζουν στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ,«Ρήξη ή υποταγή» είναι δικό τους δίλημμα. 

Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει πλέον, όπως εύστοχα το θέτει στο άρθρο του ο Χονδροκούκης: Ή θα έρθουν σε ΡΗΞΗ με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ανοίγοντας έτσι παράθυρα για την ανάπτυξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος, ή θα ΥΠΟΤΑΧΘΟΥΝ παρέχοντας το άλλοθι με «επαναστατικές εκκλήσεις» και πυροτεχνήματα ΕΝΤΟΣ του ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάνει επί χρόνια ο Λαφαζάνης και άλλοι…


http://resaltomag.blogspot.gr/