Από το αντάρτικο της Κατοχής στο τιμόνι των Νέων με το θρυλικό «Χεσ' τους» στη λογοκρισία της 7ετίας. Ο 95χρονος Κ. Νίτσος δηλώνει «νεολαίος».Τιμάται από την ΕΣΗΕΑ.
«Η κακοποίηση του Μπρεχτ στο έπακρο» (1973), «Λυρική: Το χωραφάκι του κυρίου Χωραφά», «Θέατρο γκρεμίζεται, υπουργός χτενίζεται», «Ο θρίαμβος της ασχετοσύνης» (1975) «Εθνικό, μπάτε κραμανλικοί κι αλέστε» (1977), «Πρωτοπορία: όπισθεν ολοταχώς» (1981).
Υπήρχαν κάποτε πολιτιστικές στήλες που κατέβαζαν παραστάσεις. Φόβος και τρόμος των ανθρώπων του θεάτρου ήταν η αδέκαστη πένα των «Αστερίσκων» του ιστορικού περιοδικού «Θέατρον» (1961 – 1981). «Το πνεύμα που τους διακατείχε ήταν της ευθύτητας της τιμιότητας, της τόλμης. ΄Ότι χρειάζεται, δηλαδή, για να αποκτάς εχθρούς και να κόβεις την κυκλοφορία σου. Κι όμως, χωρίς κάτι τέτοιους “Αστερίσκους” ο τόπος θα ήταν ένα τέλμα», έχει πει για τη στήλη ο λογοτέχνης, Γιώργος Ιωάννου. Ένα προοδευτικό, ρηξικέλευθο και αγωνιστικό πνεύμα βρισκόταν πίσω από «Θέατρο». Εμπνευστής τους ήταν ο Κώστας Νίτσος, ιστορικό στέλεχος μεγάλων Αθηναϊκών εφημερίδων.
Βλέμμα που κάρφωνε και κρίση ανελέητη
Ο Κώστας Νίτσος έχει ζήσει μια ζωή που «κλείνει» μέσα της έναν αιώνα και θα μπορούσε να τη διηγηθεί ως παραμύθι. Μόνο που ο 95χρονος εν ενεργεία δημοσιογράφος (έχει πάρει αμέτρητες και) έχει δώσει μόνο 3-4 συνεντεύξεις στη ζωή του. «Ο φοβερά και γλαφυρά αθυρόστομος με ένα βλέμμα που κάρφωνε κι έψαχνε γρήγορα, με μια κρίση ανελέητη για πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις», Κώστας Νίτσος, όπως περιγράφει ο γελοιογράφος Κ. Μητρόπουλος τον διευθυντή του στα «Νέα», θα είναι το τιμώμενο πρόσωπο της εκδήλωσης που πραγματοποιείται Δευτέρα 30 Μαρτίου (7.30 μ.μ.) στην Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών(Ακαδημίας 20) σε συνεργασία με το Μορφωτικό Ιδρυμα της ΕΣΗΕΑ.
Μια πένα που είχε κόστος
Είναι αριστερός και κομμουνιστής – χωρίς κόμμα. Η ζωή του ζυμώθηκε με τις σημαντικότερες εξελίξεις του 20ου αιώνα που τις παρακολούθησε στενά από τη θέση του δημοσιογράφου, του αρχισυντάκτη και του διευθυντή. Αντάρτης πόλεων στα χρόνια της Κατοχής και μαχόμενος δημοσιογράφος στο «Εμπρός», διευθυντής των «Νέων» με προοδευτική γραμμή ακόμα και τα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας, διευθυντής του ιστορικού απεργιακού φύλου τηςΑδέσμευτης Γνώμης το 1975 και διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, ο Κ. Νίτσος έγραψε με μια πένα «που έχει κόστος άλλοτε φανερό, κι άλλοτε αθέατο – συχνά οδυνηρό», όπως έχει γράψει ο Νίκος Καραντηνός, τον οποίο ο Νίτσος διαδέχτηκε ως Πρόεδρος των Αγωνιστών Δημοσιογράφων.
Τα χρόνια της Κατοχής αντάρτης πόλεων
Δωριέας από καταγωγή, όπως αναφέρει ο ίδιος, σπούδασε νομικά και πήρε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, θυμάται τα χρόνια της Κατοχής, την αντιστασιακή δράση ως αντάρτης πόλεων ενώ εργαζόταν ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Εμπρός. «Μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα και την επόμενη μέρα έγινα αντάρτης πόλεων. Το αντάρτικο της πόλης ήταν σκληρότερο από το αντάρτικο του βουνού. Στο βουνό ήσουνα συγκροτημένος και μαχόσουν έναν συγκροτημένο εχθρό. Στην πόλη δεν ήξερες ποιος είναι ο εχθρός, μπορεί να ήταν ο γείτονάς σου, ο διπλανός σου» είπε σε συνέντευξή του στο «Βήμα on line».
«Χεσ' τους», η απάντηση στους λογοκριτές της Χούντας
Μετά τον πόλεμο έπιασε δουλειά στα «Νέα». Γράφει ο Κ. Μητρόπουλος στο βιβλίο του «1960 – 2015 Τα καλύτερά μας χρόνια» (εκδόσεις Μεταίχμιο).
«Στην 7ετία όποτε μπλέκαμε με την λογοκρισία αρνιόταν να τους μιλήσει.
Σχεδόν πάντα ο σαματάς μαζί τους ήταν κάποιο σκίτσο. Απειλούσαν θεούς και δαίμονες ξεκινώντας από τον Νίτσο:
— Με ζητάνε αλλά δεν τολμάνε να με τραβολογήσουν. Φοβούνται τον αντίκτυπο εδώ και έξω, έλεγε.
— Τράβα να δεις τι θέλουν, Κώστα.
— Τι να τους πω κύριε Νίτσο, ρωτούσα.
— Χέσ’ τους!
Η φωνή του αντηχούσε σ’ όλο τον όροφο και βέβαια η πρόταση μεταφερόταν από καλοθελητές που υπήρχαν παντού…»
Το έμφραγμα στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου: «Αντε γειά...»
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, διορίζεται διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Εκ των υστέρων λέει: «Το μόνο -ελπίζω- λάθος της ζωής μου ήταν ότι δέχτηκα για πρώτη και τελευταία φορά και υπό μεγάλη πίεση να αναλάβω τη διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου. Ήταν ένα εθνικό γηροκομείο. Υπήρξε μεγάλη αντίδραση στις αλλαγές που ήθελα να κάνω. Ξεσηκώθηκε το θέατρο, ξεσηκώθηκε και το ίδιο το κόμμα που με τοποθέτησε εκεί. Εντέλει έπαθα ένα έμφραγμα και είπα "άντε γεια"».
To 2012 «θα το γιορτάσω με τον Κολοκοτρώνη...»
Στις 30 Νοεμβρίου 2015 ο Κώστας Νίτσος θα κλείσει τα 95 του χρόνια. Δεν αισθάνεται γέρος, αλλά «νεολαίος, έτοιμος να ξαναβγώ στο κλαρί», όπως είπε στην ίδια συνέντευξη. Και το 2021, «το 'χω σκοπό να το γιορτάσω μαζί με τον Κολοκοτρώνη με διαφορά 200 ετών»…
Info:
Η εκδήλωση προς τιμήν του Κώστα Νίτσου θα γίνει τη Δευτέρα 30 Μαρτίου, στις 7.30 μ.μ., στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20). Για την προσφορά του τιμώμενου θα μιλήσουν η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Μαρία Αντωνιάδου και οι Φάνης Κακριδής, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Κώστας Γεωργουσόπουλος, Κώστας Μητρόπουλος, Βασίλης Παπαβασιλείου, Θανάσης Παπαγεωργίου. Χαιρετισμό θα απευθύνουν η Φανή Πετραλιά, ο Δημήτρης Κουμπιάς, ο Γιώργος Διαλεγμένος και η Φώφη Κορίδη. Η Μαρία Αντωνιάδου κλείνοντας τις εκδηλώσεις της πρώτης 100ετίας της ΕΣΗΕΑ θα απονείμει στον Κ. Νίτσο το μετάλλιο «Ξενοφών», τη μεγαλύτερη τιμητική διάκριση της ΄Ενωσης. Η επιμέλεια της εκδήλωσης είναι των: Δημήτρη Γκιώνη και Φανής Πετραλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου