Plan B: Ρίξτε τον Τσίπρα πάση θυσία.

Plan B: Ρίξτε τον Τσίπρα πάση θυσία.

«Οι εντεταλμένοι των ΜΜΕ αναπαράγουν καθημερινά, κατόπιν οδηγιών,
δημοσιεύματα από πέντε συγκεκριμένα ξένα μέσα, τα οποία είναι πλήρως
συνδεδεμένα με τα συμφέροντα που στηρίζουν την επιχείρηση ανατροπής»

Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, στην πρώτη μετά τις εκλογές συνεδρίαση της Κ.Ε. στις 28 Φεβρουαρίου, προϊδέαζε ανατριχιαστικά για όσα βιώνει αυτό το διάστημα η χώρα. Με καθαρό τρόπο ο πρωθυπουργός αποκάλυψε πριν από τρεις μήνες, αυτό που ήδη παρακολουθούμε όλοι με κομμένη την ανάσα: ότι το «σχέδιο των δανειστών ήταν και παραμένει, να οδηγήσουν την κυβέρνησή
ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σε φθορά, ανατροπή, ή άνευ όρων παράδοση, πριν το κυβερνητικό έργο αρχίσει να αποδίδει καρπούς.

Και πριν το ελληνικό παράδειγμα επιδράσει στους συσχετισμούς σε άλλες χώρες. Και κυρίως πριν από τις εκλογές στην Ισπανία. Δηλαδή: Να μας πιέσουν, όπως είπε, τόσο, ώστε να οδηγηθούμε σε απαράδεκτες υποχωρήσεις υπό την απειλή της πιστωτικής ασφυξίας. Να σπείρουν, έτσι, απογοήτευση και να μας αποκόψουν από τη λαϊκή βάση. Να χρησιμοποιήσουν, αν χρειαστεί και
μπορέσουν, ακόμα και την πιστωτική ασφυξία ως μέσο πρόκλησης λαϊκής δυσαρέσκειας. Με τελικό στόχο, είτε να μας σύρουν σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα αμφίβολης ηθικής και πολιτικής νομιμοποίησης -κατά  το παράδειγμα της κυβέρνησης Παπαδήμου- είτε να μας ανατρέψουν και να
τελειώνουν με όσα εμείς εκπροσωπούμε και τους φοβίζουν.

 Είτε τέλος, όπως έγινε με τη ΝΔ του Σαμαρά, να μας ενσωματώσουν πλήρως στην πολιτική και τη λογική τους και να καταφέρουν, έτσι, στρατηγικό πλήγμα και στην Ελλάδα που αντιστέκεται, και στην Ευρώπη που λέει όχι στη λιτότητα». Λίγες ημέρες πριν από τις σοβαρές καταγγελίες του πρωθυπουργού -οι οποίες φυσικά προσπεράστηκαν συνειδητά από τα ΜΜΕ της διαπλοκής- ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, ανακοίνωνε ότι δεν κάνει δεκτά τα ελληνικά ομόλογα, ενώ παραμονές των εκλογών δήλωνε από την Κύπρο τα αντίθετα, σε μια ύστατη προσπάθεια τότε, να στηρίξει το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου.

Η κίνηση Ντράγκι, ο οποίος υπακούει αποκλειστικά στις εντολές Σόιμπλε και του σκληρού τραπεζικού πυρήνα που εκπροσωπεί ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, ήταν στην ουσία το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν σε βάρος της κυβέρνησης Τσίπρα.

Η απόφαση ήταν παράνομη, από τη στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται σε πρόγραμμα στήριξης και το
τηλεφώνημα, που δέχθηκε εκείνο το βράδυ από τον έλληνα πρωθυπουργό, θα το θυμάται για πολύ καιρό, καθώς δεν είχε συνηθίσει σε τέτοιες  αντιδράσεις από τους προηγούμενους κυβερνήτες και αξιωματούχους της Ελλάδας. Ο Αλέξης Τσίπρας τον κατηγόρησε ευθέως ως υπονομευτή και
υπάλληλο του Σόιμπλε και του έκλεισε θυμωμένα το τηλέφωνο, πριν ο Ιταλός κεντρικός τραπεζίτης προλάβει να αρθρώσει κουβέντα.

Μετά την ομιλία Τσίπρα, ακολούθησε η δεύτερη πιστολιά από το σύστημα των δανειστών. Στις αρχές Μαρτίου, ο Μάριο Ντράγκι δήλωσε από τη Λευκωσία, πως η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα δεν θα συμπεριλάβει τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (με αγορά κρατικών τίτλων) ύψους 1,1 τρισ. ευρώ ως τον Ιούλιο, θέτοντας ως προαπαιτούμενο την αποπληρωμή των ομολόγων της ΕΚΤ, αλλά και την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος.
"Εκτοτε, η ΕΚΤ υποβάλλει την Ελλάδα στο μαρτύριο της σταγόνας, εγκρίνοντας κάθε τόσο κάποια ελάχιστα ποσά για τη χρηματοδότηση των τραπεζών, μέσω του ELA, ενώ το σχέδιο της ασφυξίας, για την οποία προειδοποιούσε ο πρωθυπουργός από τον Φεβρουάριο, υλοποιείται συστηματικά, με στόχο να συμπιεστεί οικονομικά και ψυχολογικά η κοινωνία, ώστε να χάσει ο Τσίπρας το πρωτοφανές λαϊκό του έρεισμα και να οδηγηθεί ως εκ τούτου, είτε σε υποταγή, που θα τον ακυρώσει, είτε σε ανατροπή.

Αρωγοί και εργαζόμενοι για την ευδοκίμηση της επιχείρησης «ανατροπή», οι πρόθυμοι ντόπιοι .Τα ΜΜΕ της διαπλοκής, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας , αλλά, κυρίως, η τρόικα εσωτερικού με τους θεματοφύλακες του μνημονίου Ν.Δ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ-Ποτάμι , οι οποίοι κινούνται ήδη στην
κατεύθυνση της από κοινού καθόδου σε περίπτωση εκλογών, με πρωθυπουργό τον Στουρνάρα. Επειδή , όμως, ο Α.Σαμαράς και ο Ε.Βενιζέλος είναι ήδη καμένα χαρτιά, έχουν πιάσει ήδη στασίδι η Ντόρα Μπακογιάννη για την αρχηγία της Ν.Δ., και ο χέρ Ανδρέας Λοβέρδος για το ΠΑ.ΣΟ.Κ.

 Ο φον Σταύρος, πάλι, θεωρείται προς το παρόν αδιαμφισβήτητος , παρότι οι κατασκευαστές της ιστορίας, αιφνιδιάστηκαν από το γεγονός ότι δεν κατάφερε να συγκυβερνήσει, όπως είχαν προγραμματίσει τα «λογισμικά» συστήματα εξωτερικού και εσωτερικού. 

Φροντίζει, άλλωστε, και ο ίδιος να δίνει καθημερινώς εξετάσεις, ειδικά κατά τις τακτές τηλεφωνικές του επικοινωνίες με τον Πολ Τόμσεν και όχι μόνον.

Οι μνηστήρες της εξουσίας, και τα ΜΜΕ που τους στηρίζουν, κινούνται συστηματικά και συντεταγμένα βάσει συγκεκριμένων οδηγιών: απαξίωση του έργου της κυβέρνησης, αποδόμηση συγκεκριμένων υπουργών, κανιβαλισμός  κεντρικών προσώπων που ενοχλούν αλλά έχουν τεράστιο λαϊκό έρεισμα (όπως ο Γ Βαρουφάκης), κατασκευή σκανδάλων -εκ των ων ουκ άνευ για να πληγεί το ηθικό πλεονέκτημα του Τσίπρα και της Αριστεράς-, κατασκευή ψευδών ειδήσεων και αποσιώπηση όσων δεν εξυπηρετούν το στόχο, διαστρέβλωση γεγονότων, διακίνηση email και άλλων «μηνυμάτων», παραποίηση στοιχείων, υπερπροβολή συγκεκριμένων προσώπων, επιστράτευση
προβοκατόρων παντός τύπου και για κάθε δράση , διαμόρφωση συγκεκριμένης ατζέντας στην επικαιρότητα, στρατολόγηση παραγόντων του δημοσίου βίου είτε μέσω «κουμπαρά», είτε μέσω εκβιασμών, και, πάνω από όλα, καθημερινή τρομοκράτηση της κοινής γνώμης.

Οι εντεταλμένοι των ΜΜΕ αναπαράγουν καθημερινά, κατόπιν οδηγιών, δημοσιεύματα από πέντε συγκεκριμένα ξένα μέσα, τα οποία είναι πλήρως συνδεδεμένα με τα συμφέροντα που στηρίζουν την επιχείρηση ανατροπής, όπως π.χ., η γερμανική Bildκαι η εφημερίδα Financial Times, ενώ επίλεκτοι
δημοσιολογούντες -όπως καθηγητές, αναλυτές και οργανικοί διανοούμενοι- έχουν αναλάβει το ρόλο της χειραγώγησης των «σκεπτόμενων».

Έτσι, κανένα συστημικό Μέσο δεν αναπαρήγαγε πρόσφατα δημοσιεύματα, όπως της γαλλικής εφημερίδας La Tribune που αποδίδει τη στοχοποίηση Βαρουφάκη στο γεγονός ότι «ξέφυγε από τον δρόμο που είχαν χαράξει οι προκάτοχοι του κι έμεινε πιστός στις θέσεις του, παρά τις πιέσεις. Το
πρόβλημα του Βαρουφάκη συνίσταται στο ότι ο υπουργός Οικονομικών, προερχόμενος από ένα ιδεολογικό ρεύμα διαφορετικό από αυτό που επικρατεί στην Ευρώπη, έφερε τους συναδέλφους του αντιμέτωπους με τις ευθύνες τους. Στο πλαίσιο αυτό, ο Βαρουφάκης στάθηκε υπερασπιστής της
κοινωνικής δικαιοσύνης και τάχθηκε κατά της πολιτικής της λιτότητας, την οποία κατέκρινε από τα πρώτα χρόνια της κρίσης. Το γεγονός αυτό», σημειώνει ο αρθρογράφος Ρομαρίκ Γκοντέν, «σημαίνει ότι η απόρριψη του Ελληνα υπουργού ερμηνεύεται στην ουσία ως πολιτική απόρριψη της ίδιας της νέας ελληνικής κυβέρνησης».

Επίσης, προσφάτως η ιταλική εφημερίδα La Stampa έγραφε για το σχέδιο που επεξεργάζονται η γερμανική κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με βάση το οποίο η Ελλάδα θα μπορούσε να κρατηθεί εντός ευρωζώνης, ακόμη και μετά τη χρεοκοπία, που θα μπορούσε να έλθει ως αποτέλεσμα «ναυαγίου» των διαπραγματεύσεων, με συνέπεια να παραμείνει
«παγωμένη» η χρηματοδότηση του ελληνικού Δημοσίου. Το σχέδιο προβλέπει, ότι θα επιβληθούν περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, ώστε να αποφευχθεί κατάρρευση των τραπεζών, ενώ θα χορηγηθεί από την Ευρώπη ανθρωπιστική βοήθεια στον ελληνικό πληθυσμό. Όμως, σύμφωνα με την
ιταλική εφημερίδα, απαραίτητη προϋπόθεση για να εφαρμοσθεί ένα τέτοιο σχέδιο είναι να ανατραπεί η κυβέρνηση Τσίπρα και να αναλάβει τη διακυβέρνηση μια άλλη κυβέρνηση συνεργασίας, ή ένα σχήμα τεχνοκρατών.

Ο λόγος που δεν έτυχε καμίας προβολής ούτε αυτό το δημοσίευμα, όπως και το παραπάνω για τον Γ.Βαρουφάκη, δεν έγκειται στο ότι τα κανάλια και τα sites που ακολουθούν την ίδια γραμμή, δεν έχουν ανθρώπους να μεταφράζουν από τη γαλλική και την ιταλική.

Οι εχθροί του Αλέξη Τρίπρα έχουν ωστόσο ένα βασικό μειονέκτημα : δεν
γνωρίζουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του αντιπάλου τους .

Κατερίνα Ακριβοπoύλου