Μετανάστες κρέμονται από τα βαγόνια στην προσπάθειά τους να φύγουν για την Κεντρική Ευρώπη. Συγκλονιστικές φωτογραφίες.
Οι ράγες σφυρίζουν. Το τρένο της μεγάλης φυγής ή της απελπισίας, σταματά στο σταθμό. Ο αστυνομικός κλοιός που συγκρατούσε τα πλήθη, σπάει. Ανθρωποι ξεχύνονται, ορμούν στα βαγόνια. Παιδιά ποδοπατιούνται, γυναίκες κλαίνε, άνδρες κουβαλούν τα μωρά. Ενα, δύο, τρία δευτερόλεπτα... Το τραίνο γεμίζει ασφυκτικά, ο κόσμος όμως δεν σταματά να τρέχει προς το μέρος του, να προσπαθεί να μπει, να φύγει, να σωθεί.
Τα βαγόνια αρχίζουν να κινούνται. Πόδια, χέρια, κεφάλια, εξέχουν από τα παράθυρα. Αλλοι εξακολουθούν να τρέχουν. Γατζώνονται από ένα χέρι που θα τους απλωθεί και προσπαθούν να μπουν από το παράθυρο στο τραίνο που αναπτύσσει ταχύτητα.
Στο τέλος, ένα παιδί στέκεται καταμεσής των γραμμών του τραίνου, να το κοιτά να απομακρύνεται.
Οι εικόνες αυτές, επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά και ξανά στονσιδηροδρομικό σταθμό στην πόλη Γευγελή της ΠΓΔΜ. Περίπου2.000 πρόσφυγες και μετανάστες εισέρχονται καθημερινά, το τελευταίο διάστημα, από την Ειδομένη της ελληνοσκοπιανής μεθορίου με προορισμό τα σύνορα με την Σερβία.
Είναι τα «ίδια πρόσωπα» που βλέπουμε στα ελληνικά νησιά, να ποδοπατιούνται, να χτυπιούνται, να μετρούν την απόγνωση μέρα με τη μέρα σε κάποιο λιμάνι, στο δρόμο ή στο πλοίο της μεγάλης φυγής.
Οι μετανάστες μιας Ευρώπης που δεν αντέχει να τους σώσει.
Οι Αρχές της ΠΓΔΜ ανέφεραν ότι οι ελληνικές Αρχές δεν λαμβάνουν μέτρα προστασίας των συνόρων, ώστε να εμποδιστούν οι αθρόες μεταναστευτικές ροές προς την ΠΓΔΜ. «Δυστυχώς, η ελληνική πλευρά δεν προχωρά σε καμία αποτελεσματική προστασία των συνόρων που θα εμπόδιζε την εισροή παράνομων μεταναστών», δήλωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικών της ΠΓΔΜ, Ίβο Κότεφσκι.
Από τον σιδηροδρομικό σταθμό της Γευγελής, οι πρόσφυγες και μετανάστες μεταβαίνουν στο Ταμπάνοβτσε, στα σύνορα με τη Σερβία και από εκεί, μέσω Βελιγραδίου, οι περισσότεροι κατευθύνονται προς τα σύνορα με την Ουγγαρία, με σκοπό να φθάσουν στη Γερμανία ή σε κάποια άλλη χώρα της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης.
Τόσο η ΠΓΔΜ όσο και η Σερβία επιδιώκουν να απαλλαγούν το συντομότερο από την παρουσία των μεταναστών.
Οι αρχές της ΠΓΔΜ τους χορηγούν τριήμερη άδεια παραμονής στη χώρα, όμως αυτοί χρειάζονται μόλις μερικές ώρες για να φθάσουν -με το τρένο κυρίως ή με άλλα μέσα- στα σύνορα με τη Σερβία.
Εκεί, οι σερβικές Αρχές υποτίθεται ότι δεν τους επιτρέπουν την είσοδο στη χώρα. Στην ουσία, όμως, τους εφοδιάζουν με διήμερη άδεια διαμονής σε κέντρα υποδοχής στη συνοριακή πόλη Πρέσεβο, απ' όπου οι πρόσφυγες και μετανάστες παίρνουν το δρόμο για το Βελιγράδι, με σκοπό να φθάσουν στα σύνορα με την Ουγγαρία.
Η κυβέρνηση, όμως, του Β. Ορμπάν στην Ουγγαρία ενισχύει με χιλιάδες αστυνομικούς τα σύνορα της χώρας με τη Σερβία, ενώ εργάζεται πυρετωδώς για να ολοκληρώσει, ως το Νοέμβριο, τηνκατασκευή ενός φράκτη, μήκους 170 χλμ και ύψους 3,5 μέτρων, για να εμποδίσει τους μετανάστες να εισέλθουν στο έδαφός της.
Η κατασκευή του φράκτη αυτού έχει προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις του Βελιγραδίου και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, όμως η Βουδαπέστη προασπίζεται τα μέτρα που έχει λάβει, συσχετίζοντας τη μετανάστευση με την τρομοκρατία και την αύξηση της εγκληματικότητας και σημειώνει ότι χρειάζεται να αναλάβει δράση μονομερώς, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ως σύνολο δεν δίνει λύση.
Το αποτέλεσμα είναι, χιλιάδες μετανάστες να εγκαθίστανται σε πάρκα και πλατείες της σερβικής πρωτεύουσες και σε πόλεις κοντά στα σύνορα με την Ουγγαρία, όπως η Σουμπότιτσα, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να περάσουν στην Ουγγαρία, η οποία ανήκει στη ζώνη του Σένγκεν, γεγονός το οποίο την καθιστά ελκυστική για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που διέρχονται από κράτη των Βαλκανίων για να φθάσουν στον τελικό τους προορισμό: μία χώρα της Κεντρικής ή Δυτικής Ευρώπης.
Από την Ελλλάδα, περίπου 3.000 μετανάστες θα μεταφερθούν με λεωφορεία του ΚΤΕΛ κοντά στα ελληνοσκοπιανά σύνορα. Οι μετανάστες αυτοί μεταφέρονται από τα νησιά με το πλοίο «Ελευθέριος Βενιζέλος» στη Θεσσαλονίκη.
Ενα δρομολόγιο που και τις επόμενες μέρες θα συνεχιστεί, χωρίς -ωστόσο- να μπορεί να αντιμετωπίσει μια πραγματικότητα: Τα νησιά που «αδειάζουν» όταν το πλοίο φορτώνει τους μετανάστες, «γεμίζουν» την επόμενη στιγμή με νέα καραβάνια δυστυχίας που μεταφέρονται από τους διακινητές των ψυχών. Και αυτό, δεν έχει τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου