Πόλεμος Αστραπή

Πόλεμος Αστραπή

 Δεν είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση εφαρμόζει τη ναζιστική τακτική του πολέμου-αστραπή. Δεν είναι καν η πρώτη φορά της «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης. Το καλοκαίρι, μέσα σε ένα δεκαήμερο μετά τη συμφωνία της Ευρωσυνόδου με τους ιμπεριαλιστές δανειστές ψήφισε δυο πακέτα προαπαιτούμενων με άπειρες διατάξεις, που αφορούσαν κάθε τομέα δημοσιονομικού ενδιαφέροντος, χωρίς η πλειοψηφία (και του λαού και των βουλευτών) να προλάβει να καταλάβει καν τι ακριβώς ψηφίζεται. Μετά, παραμονή δεκαπενταύγουστου, ψήφισε το Μνημόνιο-3, μαζί με ένα τρίτο πακέτο προαπαιτούμενων, σε μια ολονύκτια συνεδρίαση, στη διάρκεια της οποίας κυριαρχούσε το «άντε να τελειώνουμε, γιατί μας περιμένει και το πανηγύρι».



Η τακτική του πολέμου-αστραπή επαναλαμβάνεται με το νέο πολυνομοσχέδιο προαπαιτούμενων και το Ασφαλιστικό. Υποτίθεται ότι αυτή τη φορά τήρησαν τον τύπο. Εκαναν και δημόσια διαβούλευση. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα του Σαββάτου ανήρτησαν το πολυνομοσχέδιο και πρωί-πρωί της Δευτέρας η… διαβούλευση είχε ολοκληρωθεί. Μόνο που για να παρακολουθήσει κανείς τι αλλάζει, έπρεπε να έχει στη διάθεσή του τράπεζα νομικών πληροφοριών. Αλλιώς δεν καταλάβαινε ούτε περί τίνος πρόκειται, αφού δεν υπήρχε ούτε καν μια ωραιοποιημένη και απατηλή αιτιολογική έκθεση.

Τη Δευτέρα, το πολυνομοσχέδιο αυγάτισε. Εγινε το διπλό απ' αυτό που είχε αναρτηθεί στη διαβούλευση! Πού βρισκόταν το άλλο μισό; Σε διαβούλευση με το κουαρτέτο ή απλά στο συρτάρι του υπουργού; Σημασία δεν έχει πού βρισκόταν το μισό πολυνομοσχέδιο, αλλά ο τρόπος με τον οποίο νομοθετούν οι γκαουλάιτερ των δανειστών.

Πάνω στην κορύφωση της κοινοβουλευτικής συζήτησης για το πολυνομοσχέδιο, ο Κατρούγκαλος έδωσε στη δημοσιότητα το πόρισμα των «σοφών», εξαπολύοντας την πρώτη (προπαρασκευαστική) φάση του πολέμου ενάντια στην Κοινωνική Ασφάλιση, με προφανή στόχο να διαθλάσει την προσοχή και να καλλιεργήσει ένα αίσθημα τρόμου και μοιρολατρίας.

Αυτή ήταν πάντοτε η στόχευση του πολέμου-αστραπή. Ν' ανοίξει πολλά μέτωπα ταυτόχρονα και να πείσει τον αντίπαλο ότι κάθε αντίσταση είναι μάταιη.

Ο πόλεμος-αστραπή των χιτλερικών ηττήθηκε στρατηγικά στη Σοβιετική Ενωση, παρά την ευφορία που σκόρπισαν στο ναζιστικό στρατόπεδο οι πρώτες τακτικές επιτυχίες του. Ηττήθηκε γιατί βρήκε απέναντί του ένα λαό αποφασισμένο να μην παραδοθεί και μια ηγεσία που ήξερε όχι γενικά και αόριστα από πολεμική τέχνη, αλλά από στρατηγική και τακτική διαλεκτικο-υλιστικού τύπου, η οποία έδωσε άλλη μορφή στους κανόνες της πολεμικής τέχνης.

Ο πόλεμος-αστραπή των Τσιπροκαμμένων, που θέλουν να περάσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα ολόκληρο σχεδόν το Μνημόνιο-3 (το οποίο περιλαμβάνει και ό,τι υπόλοιπο είχε μείνει από τα δύο προηγούμενα Μνημόνια), υπολογίζοντας ότι η εργαζόμενη κοινωνία και η νεολαία της θα γονατίσουν από το βάρος και θα παραδοθούν, μπορεί να ηττηθεί, ακόμα κι αν σε πρώτη φάση καταφέρει να περάσει τα «πακέτα» των αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων.

Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Η διατύπωση ενός προγράμματος ταξικών διεκδικήσεων και ο έμπρακτος παραμερισμός της πουλημένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Το Ασφαλιστικό έρχεται. Η μάχη πρέπει να δοθεί με νέους όρους, για να εγγράψει παρακαταθήκες αντεπίθεσης.


http://www.eksegersi.gr